Odile Sheehy, MSc; Jin-Ping Zhao, MD, PhD; Anick Bérard, PhD

مترجم: شیوا یاری

پرسش: کدام نوع از بنزودیازپین ها خطر سقط خودبخودی را در زنان باردار در اوایل بارداری افزایش می دهند؟

یافته ها: در این مطالعه ی شاهد-موردی روی 442066 مورد حاملگی در گروه بارداری کِبِک (Quebec Pregnancy Cohort)، ارزیابی بین قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین ها در اوایل بارداری و خطر سقط خودبخودی در سه مدل مستقل انجام پذیرفت که میزان مصرف بنزودیازپین را با کلاس دارویی، طول مدت عمل، و عوامل بنزودیازپین خاص اندازه گیری می نمود.

منظور: یافته ها نشان می دهند که هرگونه مصرف بنزودیازپین در اوایل دوره ی بارداری با خطر سقط خودبخودی همراه است و اینکه پزشکان باید بطور دقیق نسبت خطر-منفعت مصرف بنزودیازپین را برای درمان اختلالات خلقی و اضطرابی یا بخوابی در طول بارداری مورد ارزیابی قرار دهند.

اهمیت: مصرف بنزودیازپین در اوایل بارداری با خطر سقط خودبخودی (SA) همراه است. با این وجود، تا به امروز، ارتباط بین قرار گرفتن در معرض عامل بنزودیازپین و خطر SA مورد بررسی قرار نگرفته است.

هدف: اندازه گیری میزان خطر SA همراه با استفاده از بنزودیازپین در دوره ی بارداری بر حسب کلاس دارویی، طول مدت عمل، و عامل بنزودیازپین خاص.

طراحی، تنظیم، و شرکت کنندگان: این مطالعه ی شاهد-موردی در گروه بارداری کِبِک، مونترال، کبک، کانادا، شامل همه ی بارداری های تحت پوشش برنامه ی بیمه ی دارویی تجویز کبک از 1 ژانویه ی 1998 تا 31 دسامبر 2015 می گردد. هر مورد بطور تصادفی با پنج مورد کنترل سازگار شده است. آنالیز آماری از 1 ژانویه ی 1998 تا 31 دسامبر 2015 انجام شده است.

قرار گرفتن در معرض (مداخله): قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین به عنوان یک یا چند نسخه بین روز اول از آخرین دوره ی قاعدگی و تاریخ شاخص (تاریخ تقویمی تشخیص SA).

قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین با مصرف کلی، بنزودیازپین با دوره ی عمل کوتاه یا بلند، و عوامل بنزودیازپین خاص طبقه بندی شد.

نتایج اصلی و اقدامات: سقط خودبخودی به عنوان پایان حاملگی بین شروع هفته ی ششم بارداری و 19 هفته ی کامل بارداری در نظر گرفته می شود.

نتایج: از 442066 مورد بارداری انتخاب شده در گروه بارداری کبک، 27149 (61%) به SA ختم شد، و سن متوسط مادر 24.2 سال بود. در مقایسه با 788 (0.6%) از 134305 مورد بارداری سازگار شده ی شاهد، از میان بارداری هایی که به سقط خودبخودی ختم شدند، 375 (1.4%) مورد از افرادی بودند که در اوایل بارداری در معرض بنزودیازپین قرار گرفته بودند. با تنظیم عوامل خطر بالقوه شامل اختلالات خلقی و اضطرابی مادر قبل از بارداری، و در مقایسه با عدم استفاده، مصرف بنزودیازپین در اوایل بارداری با افزایش خطر SA همراه بود. این خطر در میان بارداری هایی که در اوایل بارداری، مصرف بنزودیازپین کوتاه مدت یا بلند مدت داشتند مشابه بود. همه ی عوامل بنزودیازپین بطور مستقل با افزایش خطر SA همراه بودند.

نتیجه گیری و ارتباط: افزایش خطر SA در مواردی مشاهده شده بود که در اوایل بارداری بطور کوتاه مدت یا بلند مدت از عوامل بنزودیازپین استفاده نموده بودند. بیخوابی، اضطراب و اختلالات خلقی در دوران بارداری شایع هستند؛ پزشکان باید بطور دقیق نرخ خطر-منفعت تجویز بنزودیازپین ها را در اوایل بارداری مورد ارزیابی قرار دهند زیرا درمان های غیر دارویی جایگزین نیز وجود دارند.

JAMA Psychiatry.  May 15, 2019.