Anne F. Peery. MD, Alexander Keil. MD, Katherine Jicha. MD

پیش زمینه و اهداف: چاقی با افزایش خطر دیورتیکولوز روده بزرگ در ارتباط است. مدارک و شواهد این ارتباط محدود می باشد. ما این موضوع را بررسی نمودیم که آیا سنجه های آنتروپومتریک چاقی با دیورتیکولوز روده بزرگ در ارتباط بوده است یا خیر.

روش ها: ما به تحلیل داده های یک مطالعه ی آینده نگر روی 623 بیمار تحت کلونوسکوپی غربالگری از سال 2013 تا 2015 پرداختیم؛ کلونوسکوپی ها شامل معاینات دیورتیکولوز نیز بودند. اندازه گیری های بدنی در روز عمل انجام پذیرفتند. به منظور برآورد نسبت شیوع (PRs) و CIs 95% هنگام تنظیم متغیرهای مخدوش، تحلیل چند متغیره با استفاده از رگرسیون پواسون اصلاح شده انجام پذیرفت. همه ی تجزیه و تحلیل ها بر اساس جنسیت طبقه بندی گردیدند.

نتایج: در میان مردان، هیچ ارتباطی بین هیچ یک از سنجه های چاقی و دیورتیکولوز وجود نداشت. پس از تنظیم، خانم های دارای شاخص توده ی بدنی چاق (BMI ≥ 30) در مقایسه با خانم های دارای شاخص نرمال (BMI بین 18.5 تا 24.9) دارای افزایش خطر هر نوع دیورتیکولوز بودند قدرت این ارتباط برای بیش از 5 دیورتیکول بیشتر بود. هیچ ارتباط معناداری بین سنجه های چاقی مرکزی و دیورتیکولوز در خانم ها وجود نداشت. شیوع دیورتیکولوز کولون طبقه بندی شده بر اساس جنسیت در سنین زیر 51 سال در خانم ها بسیار کمتر از مردان بود. شیوع دیورتیکولوز در سنین بالاتر تفاوتی در بین جنسیت ها نداشت.

نتیجه گیری: در تجزیه و تحلیل داده های 623 بیمار تحت کولونوسکوپی غربالگری، دریافتیم که چاقی (BMI ≥ 30) به طرز معناداری خطر دیورتیکولوز کولونیک را در زنان (اما نه در مردان) افزایش می دهد. دیورتیکولوز کولون در سنین یائسگی در میان زنان شیوع کمتری نسبت به مردان در همین سنین دارد. این یافته ها نشان می دهد که هورمون های جنسی ممکن است بر رشد دیورتیکولوز موثر باشند.

AGA Institute. January 2020Volume 18, Issue 1, Pages 107–114.e1