سال 19, شماره 143, ماهنامه عرصه پزشکی

درمان آنتی بیوتیکی به مدت ۷ روز در مقابل ۱۴ روز، در بیماران مبتلا به عفونت های جریان خون

مترجم: آناهیتا خاقانی مهندس بهداشت

عفونت های جریان خون شایع هستند و می توانند کشنده باشند، با بیش از ۶۰۰,۰۰۰ مورد و تخمین زده می شود ۹۰,۰۰۰ مرگ و میر مرتبط در سال تنها در آمریکای شمالی و ۲.۹ میلیون مرگ در سال در سراسر جهان رخ می دهد.

عفونت‌های جریان خون از انواع کانون‌های عفونی سرچشمه می‌گیرند و در مجموع جزو هفت علت اصلی مرگ و میر هستند. آنتی بیوتیک درمانی زودهنگام و مناسب بقا را بهبود می بخشد، اما مدت زمان درمان مورد مطالعه قرار نمی گیرد.

به طور سنتی، دوره کوتاه درمان آنتی بیوتیکی نگرانی هایی را برانگیخته است که مدت زمان ناکافی می تواند منجر به شکست بالینی، عفونت عود کننده و انتخاب مقاومت در پاتوژن عامل شود. مضرات طول مدت بیش از حد درمان شامل عوارض جانبی قابل اجتناب، عفونت کلستریدیوئید دیفیسیل، ایجاد مقاومت در بین باکتری های غیر هدف و هزینه های اضافی است.

کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌شده، عدم نادیده انگاری دوره‌های کوتاه‌تر درمان (۷ روز یا کمتر) را در مقایسه با مدت‌های طولانی‌تر برای عفونت‌های باکتریایی، از جمله پنومونی اکتسابی از جامعه و بیمارستانی، عفونت داخل شکمی بدون عارضه، پیلونفریت و سلولیت ثبت کرده‌اند. با این حال، محدودیت‌هایی برای تعمیم نتایج کارآزمایی‌های قبلی وجود دارد، زیرا بسیاری از آنها که بیماران مبتلا به باکتریمی همراه را حذف کردند، روی باکتریمی بدون عارضه تمرکز کرده‌اند، یا اندازه متوسطی داشتند و قادر به تشخیص یا حذف اثرات مهم بالینی نبودند.

در غیاب شواهدی برای هدایت عمل بالینی، توصیه‌های مربوط به مدت درمان برای بیماران مبتلا به عفونت جریان خون با میانگین مدت زمان ۱۴ روز یا بیشتر برای بیماران مبتلا به بیماری بحرانی، متغیر است. بنابراین، ما کارآزمایی بالینی تصادفی با طول آنتی‌بیوتیک باکتریمی مورد نیاز واقعی برای اثربخشی بالینی (BALANCE) را برای آزمایش ۷ روز درمان با آنتی‌بیوتیک در مقایسه با ۱۴ روز درمان در بیماران مبتلا به عفونت جریان خون انجام دادیم. ما فرض کردیم که ۷ روز درمان از نظر مرگ و میر کمتر از ۱۴ روز درمان خواهد بود و مزایایی از جمله کاهش مواجهه ضد میکروبی، عوارض و مقاومت را به همراه خواهد داشت.

سابقه: عفونت های جریان خون با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است. درمان زودهنگام آنتی بیوتیک مناسب مهم است، اما مدت زمان درمان نامشخص است.

روش‌ها: در یک کارآزمایی چند مرکزی و غیربرتری، ما به‌طور تصادفی بیماران بستری در بیمارستان (از جمله بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه [ICU]) که عفونت جریان خون داشتند را برای دریافت درمان آنتی‌بیوتیکی به مدت ۷ روز یا ۱۴ روز اختصاص دادیم. انتخاب آنتی بیوتیک، دوز و مسیر به صلاحدید تیم درمان بود. ما بیمارانی با سرکوب شدید سیستم ایمنی، کانون‌هایی که نیاز به درمان طولانی مدت دارند، کشت‌های منفرد با آلاینده‌های احتمالی، یا کشت‌هایی که استافیلوکوکوس اورئوس تولید می‌کنند را حذف کردیم. پیامد اولیه مرگ به هر علتی تا ۹۰ روز پس از تشخیص عفونت جریان خون، با حاشیه غیربرتری، ۴% بود.

نتایج: در ۷۴ بیمارستان در هفت کشور، ۳۶۰۸ بیمار تحت تصادفی سازی قرار گرفتند و در تجزیه و تحلیل قصد – درمان قرار گرفتند. ۱۸۱۴ بیمار به مدت ۷ روز و ۱۷۹۴ تا ۱۴ روز تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گرفتند. در زمان ثبت‌نام، ۵۵.۰% از بیماران در بخش ICU و ۴۵.۰% در بخش‌های بیمارستان بودند. عفونت ها در جامعه (۷۵.۴%)، بخش های بیمارستان (۱۳.۴%) و ICU (11.2%) اکتساب شدند. باکتریمی اغلب از دستگاه ادراری (۴۲.۲٪)، شکم (۱۸.۸٪)، ریه (۱۳.۰٪)، کاتترهای عروقی (۶.۳٪) و پوست یا بافت نرم (۵.۲٪) منشاء می گیرد. تا ۹۰ روز، ۲۶۱ بیمار (۱۴.۵٪) که به مدت ۷ روز آنتی بیوتیک دریافت می کردند، مرده بودند و ۲۸۶ بیمار (۱۶.۱٪) که آنتی بیوتیک به مدت ۱۴ روز دریافت می کردند فوت کردند (۱.۶-، ۴.۰- تا ۰.۸)، که نشان دهنده این است که درمان کوتاه مدت اثر بخشی کمتری نسبت به درمان طولانی تر نداشت بیماران در گروه ۷ روزه ۲۳.۱% بیش از مدت زمان تعیین شده برای گروه ۱۴ روز در ۱۰.۷% تحت درمان قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل هر پروتکل نیز عدم اثر بخشی کمتر  را نشان داد (۲.۰-، ۴.۵- تا ۰.۶). این یافته‌ها عموماً در بین پیامدهای بالینی ثانویه و در بین زیرگروه‌های از پیش تعیین‌شده که بر اساس ویژگی‌های بیمار، پاتوژن و سندرم تعریف شده‌اند، سازگار بودند.

نتیجه گیری: در میان بیماران بستری شده با عفونت جریان خون، درمان آنتی بیوتیکی به مدت ۷ روز نسبت به درمان به مدت ۱۴ روز،اثر گذاری کمتری نداشت.

Nick Daneman, M.D., Benajmin A. Rogers, M.D., Ph.D

NEJM.org. November 20, 2024