سال 19, شماره 140, ماهنامه عرصه پزشکی

شاخص سرطان پستان در خانم های مبتلا در مرحله اولیه با گیرنده هورمونی مثبت قبل از یائسگی

مترجم: پروین امامی پرستار

آیا شاخص سرطان پستان می تواند درمان اندوکرینی کمکی مبتنی بر سرکوب عملکرد تخمدان در خانم های مبتلا به سرطان پستان با گیرنده هورمونی مثبت در زمان پیش از یائسگی را  پیش بینی کرده و مزیت خوبی برای پیش آگهی بیماری داشته باشد؟

۱۶۸۷ بیمار در این مطالعه گذشته نگر- اینده نگر در SOFT (کارآزمایی سرکوب عملکرد تخمدان) شرکت کردند.

افراد مبتلا به تومورهای درجه پایین BCI HOXB13/ LIL17BR نسبت به ([H/I] BCI)  در مقایسه با بیماران مبتلا به تومورهای درجه بالای BCI (H/I) مزیت بیشتری از درمان اندوکرینی کمکی مبتنی بر سرکوب عملکرد تخمدان کسب کردند. ثابت شده است که شاخص مداوم و بالاتر BCI با پیش آگهی بدتر در این جمعیت همراه است.

موضوع: BCI چنانچه در مطالعات دیگر ثابت شود، ممکن است به تصمیم گیری درباره درمان اندوکرینی ادجوانت برای بیماران مبتلا به سرطان پستان با گیرنده هورمونی مثبت در زمان پیش از یائسگی کمک کند.

اهمیت: سرکوب ادجوانت یا کمکی عملکرد تخمدان (OFS) با داروی اندوکرینی خوراکی می تواند پیامدها برای بیماران مبتلا به سرطان پستان با گیرنده هورمونی مثبت (+HR) در زمان پیش از یائسگی را بهبود دهد اما اثرات مضری در بر دارد. یک بیومارکر ژنومیک برای انتخاب بیمارانی که از درمان مبتنی بر OFS نفع ببرند نیز وجود ندارد.

هدف: ارزیابی عملکرد پیش بینی کننده و پیش آگهی کننده شاخص سرطان پستان (BCI) برای مزیت OFS در خانم های مبتلا به سرطان پستان +HR قبل از یائسگی.

طرح، شرایط، و شرکت کنندگان: این مطالعه آینده نگر- گذشته نگر از همه نمونه های بافت تومور موجود از بیماران مونث شرکت کننده در کارآزمایی سرکوب عملکرد تخمدان (SOFT) استفاده کرد. این افراد به طور تصادفی به گروه دریافت کننده داروی تاموکسیفن ادجوانت به مدت ۵ سال، گروه دریافت کننده تاموکسی فن به اضافه OFS، یا اکسمستان به اضافه OFS تقسیم شدند. تست BCI بی اطلاع از پیامدها و داده های بالینی انجام شد. یک فرضیه قبلی این بود که  نسبت تومورهای درجه بالای BCI HOXB13/IL17BR  به ([H/L] BCI) از OFS نفع بیشتری می برند و BCI درجه بالا دلالت بر پیش آگهی ضعیف تر در این جمعیت دارد. محل های مورد مطالعه حول مراکز بین المللی متعددی قرار داشتند. شرکت کنندگان شامل بیماران مونث مبتلا به  سرطان پستان HR+ در مراحل اولیه در زمان قبل از یائسگی بودند و نمونه ها برای استخراج RNA از مخزن تومور گروه مطالعه بین المللی سرطان پستان گرفته شد. داده ها از دسامبر ۲۰۰۳ تا اپریل ۲۰۲۱ جمع آوری شدند و از می ۲۰۲۲ تا اکتبر ۲۰۲۲ تجزیه و تحلیل گردیدند.

پیامدها و معیارهای اصلی: نقاط پایانی اولیه عبارت بودند از فاصله عاری از سرطان پستان (BCFI) برای آنالیز پیش بینی کننده و فاصله عاری از عود (DRFI) برای تجزیه و تحلیل پیش آگهی.

نتایج: نمونه های تومور برای ۱۷۱۸ نفر از ۳۰۴۷ بیمار مونث در جمعیت به قصد درمان SOFT موجود بودند. ۱۶۸۷ بیمار (۹۸.۲٪) که نمونه RNA کافی برای تست BCI داشتند به عنوان جمعیت کارآزمایی والد در نظر گرفته شدند. میانگین زمان پیگیری (IQR) ۱۲ سال بود (۱۳.۴-۱۰.۵) و ۵۱۲ بیمار (۳۰.۳٪) جوانتر از ۴۰ سال بودند. تومورها برای ۹۷۲ بیمار BCI (H/L) درجه پایین (۵۷.۶٪) و برای ۷۱۵ بیمار (۴۲.۴٪) BCI (H/I) درجه بالا بودند. بیماران مبتلا به تومور که به صورت BCI (H/L) درجه پایین طبقه بندی شدند مزیت مطلق ۱۲ ساله  معادل ۱۱.۶٪ در BCFI را در گروه اکسمستان به اضافه OFS نشان دادند (۰.۳۳-۰۹.۷۱ :۰.۴۸ ,HR). همچنین مزیت مطلق گروه تاموکسی فن به اضافه OFS نسبت به تاموکسی فن به تنهایی معادل ۷.۳٪ بود (۰.۴۸-۰.۹۷ ;۰.۶۹ ,HR). در عوض بیماران مبتلا به تومورهای درجه بالای BCI (H/I) مزیتی در گروه دریافت کننده اکسمستان به اضافه OFS (مزیت مطلق-۰.۴% ؛۰.۷۰-۱.۵۳ ,۱.۰۳ HR) یا در گروه دریافت کننده تاموکسیفن به اضافه OFS (مزیت مطلق-۱.۲% ؛۰.۷۲-۱.۵۴ ;۱.۰۵ ,HR) در مقایسه با گروه دریافت کننده تاموکسی فن به تنهایی نداشتند. شاخص مداوم BCI یک عامل پیش آگهی قابل توجه و مهم در زیرگروه N0 برای DRFI (N=1110؛ P=.004)، با DRFI ۱۲ ساله ۹۵.۹٪، ۹۰.۸٪، و ۸۶.۳٪ به ترتیب در سرطان های N0 با BCI  کم خطر، خطر متوسط، و پرخطر  می باشد.

نتیجه گیری و ارتباط: BCI در این مطالعه آینده نگر- گذشته نگر بر روی بیمارانی که در SOFT ثبت نام کردند به صورت یک عامل پیش آگهی کننده در خانم های مبتلا به سرطان پستان +HR در زمان پیش از یائسگی مورد تایید قرار گرفت. مزیت درمان اندوکرینی ادجوانت حاوی OFS برای بیماران مبتلا به تومورهای درجه پایین BCI (H/I) نسبت به تومورهای درجه بالای BCI (H/I) بیشتر بود. وضعیت BCI (H/I) پایین ممکن است بیمارانی را قبل از یائسگی شناسایی کند که احتمالاً بتوانند از درمان اندوکرینی شدیدتر نفع ببرند.

Ruth M. O’Regan, MD; Yi Zhang, PhD; Gini F. Fleming, MD

JAMA Oncol. August 15, 2024. doi:10.1001/jamaoncol.2024.3044