سال 19, شماره 141, ماهنامه عرصه پزشکی

خوردن باتری دکمه ای

Miriam R. Smetak, M.D. Lyndy J. Wilcox, M.D

یک دختر ۱۱ ساله بدون مشکل قبلی با سابقه دو هفته ای اختلال بلع و سرفه پیشرونده که بدتر می شد به بخش اورژانس مراجعه کرد. ضربان قلب او ۱۶۸ ضربه در دقیقه، میزان تنفس ۳۳ تنفس در دقیقه،  اشباع اکسیژن ۱۰۰٪ بدون استفاده از اکسیژن بود. در معاینه فیزیکی مشخص شد که بیمار دیسترس حاد دارد. تنفس نامنظم و ویزینگ مشاهده شد. عکس رادیوگرافی قفسه سینه جسم خارجی با یک علامت هاله یا حلقه دوبل در قسمت گردنی مری را نشان داد – یافته ای که باتری های دکمه ای را از سکه متمایز می سازد (شکل A). فرسایش محیطی باتری نیز مورد توجه قرار گرفت (پیکان شکل A). اندوسکوپی اورژانسی قسمت فوقانی مری انجام شد. باتری برداشته شد و هیچ گونه تروما یا خونریزی مخاطی مورد توجه قرار نگرفت. بیمار تقریباً ۱۰ ساعت بعد از عمل دچار هماتمز شدید و شوک هموراژیک گردید. طی بررسی عمل جراحی اورژانسی هیچ گونه مبنع خونریزی اولیه مشخص نشد، اما آنژیوگرافی حین عمل یک فیستول بین مری و شریان کاروتید مشترک چپ را نشان داد که متسع شده بود (پیکان شکل B). شریان بسته شد و هموستاز ایجاد شد. خوردن یا آسپیره کردن باطری تکمه ای به دلیل خطرات ناشی از نکروز بافت، سوراخ شدگی، و ایجاد فیستول به شناسایی فوری و برداشتن  سریع نیاز دارد. بیمار ۳۲ روز بعد از عمل اول بدون نقایص نرولوژیک یا فانکشنال به خانه ترخیص شد.

N Engl J Med 2024;391:1139. September 21, 2024. VOL. 391 NO. 12