Bin Hong, BS. Sungho Bea, PharmD, PhD. Seng Chan You, MD, PhD
میدانیم اثربخشی و ایمنی تیکاگرلور در مقابل کلوپیدوگرل ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی متفاوت باشد، باید گفت شواهد کمی برای مقایسه تیکاگرلور و کلوپیدوگرل در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی وجود دارد. هدف ما ارزیابی خطر عوارض جانبی قلبی عروقی (MACE) و خونریزی عمده مرتبط با تیکاگرلور در مقابل کلوپیدوگرل در بیماران تحت مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) به دلیل سندرم کرونری حاد با وضعیت بیماری مزمن کبدی بود.
روش ها: با استفاده از پایگاه‌داده های مراقبت‌های بهداشتی کره‌ای، بیماران بزرگسالی را که تحت PCI قرار گرفتند و درمان تیکاگرلور یا کلوپیدوگرل را طی ۷ روز پس از تشخیص سندرم حاد کرونری شروع کردند، وارد مطالعه کردیم. بیماران به دو گروه منحصر به فرد تقسیم شدند: بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی و بیماران بدون بیماری مزمن کبدی. در هر گروه، نسبت‌های خطر (HRs) با فواصل اطمینان ۹۵ درصد (CIs) MACE و خونریزی عمده مرتبط با تیکاگرلور در مقابل کلوپیدوگرل با استفاده از مدل خطرات متناسب کاکس در یک گروه منطبق با نمره تمایل ۱:۱ محاسبه شد.
نتایج: گروه نهایی شامل ۱۴۲۶۱ و ۱۴۸۵۳۵ بیمار با و بدون بیماری مزمن کبدی بود. پس از تطبیق PS، خطر MACE (با بیماری مزمن کبد، HR: 1.01، ۰.۹۱-۱.۱۳؛ بدون بیماری مزمن کبد، HR: 1.02، ۰.۹۸-۱.۰۵؛ P برای همگنی: ۰.۸۶۵) و خونریزی عمده (با بیماری مزمن کبدی، HR: 1.07، ۰.۷۱-۱.۶۱؛ بدون بیماری مزمن کبدی، HR: 1.32، ۱.۱۵-۱.۵۳؛ P برای همگنی: ۰.۳۴۲) برای تیکاگرلور در مقابل کلوپیدوگرل با وضعیت بیماری مزمن کبدی متفاوت نیست.
نتیجه گیری: در میان بیماران سندرم کرونری حاد که تحت PCI قرار گرفتند، استفاده از تیکاگرلور در مقابل کلوپیدوگرل با خطر مشابه MACE و افزایش خطر خونریزی عمده همراه بود، اما این خطرات با وضعیت بیماری مزمن کبدی متفاوت نبود.
The American Journal of Medicine. VOLUME 137, ISSUE 8, P742-750.E11, AUGUST 2024
