Yoshiyuki Saiki, MD, PhD ∙ Toshiaki Otsuka, MD, PhD ∙ Yasuhiro Nishiyama, MD, PhD
سیگار یک عامل خطر قوی اما کاملاً قابل تغییر برای مشکلات مختلف سلامتی از جمله بیماری های قلبی عروقی است. بنابراین، ضروری است که همه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بر اهمیت ترک سیگار برای جلوگیری از توسعه بیماری های مرتبط با سیگار تاکید کنند.
سیگار کشیدن فشار خون (BP) را افزایش می دهد و خطر ابتلا به فشار خون بالا را افزایش می دهد، به دلیل مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی متعددی مانند فعال شدن اعصاب سمپاتیک، افزایش استرس اکسیداتیو، و اختلال عملکرد اندوتلیال عروقی. از این رو، ترک سیگار میتواند اثرات مطلوبی بر کنترل فشار خون داشته باشد که به نوبه خود احتمال بروز فشار خون بالا را کاهش می دهد. از سوی دیگر، ترک سیگار باعث کاهش سرعت متابولیسم استراحت و فعالیت بدنی و افزایش اشتها با آزاد کردن اثر سرکوب گرسنگی نیکوتین و بهبود چشایی، بویایی و جریان خون مخاط معده می شود. این تغییرات ممکن است منجر به افزایش وزن بدن (BW) پس از ترک سیگار شود. از آنجایی که افزایش وزن بدن یک عامل خطر برای ابتلا به فشار خون بالا است، افزایش وزن بدن پس از ترک سیگار ممکن است نه تنها اثر مطلوب ترک سیگار را بر کنترل فشار خون کاهش دهد، بلکه فشار خون را نیز افزایش دهد.
تا به امروز، دو مطالعه قبلی توسط Choi et at و Lee و همکاران، تأثیر افزایش وزن بدن پس از ترک سیگار را بر پیشرفت آینده فشار خون گزارش کرده اند. با این حال، چوی و همکاران نتوانستند بدون توجه به تغییرات وزن بدنشان، خطر افزایش قابل توجهی برای ایجاد فشار خون بالا در ترک‌های اخیر نشان دهند. علاوه بر این، در این مطالعه، تغییرات BW در تجزیه و تحلیل برای افراد سیگاری فعلی در نظر گرفته نشد. لی و همکاران گزارش کردند که شانس ابتلا به فشار خون بالا در افرادی که سیگار را برای کمتر از ۳ سال ترک کرده بودند، تغییر قابل توجهی نداشت، در حالی که در افرادی که سیگار را برای ۳ سال بیشتر ترک کرده بودند، افزایش یافت. با این حال، این نتایج بدون توجه به افزایش BW آنها سازگار بود. بنابراین، این مطالعات قبلی به صراحت رابطه ترکیب وضعیت سیگار کشیدن و تغییرات BW را با احتمال ابتلا به فشار خون در آینده در طول دوره پیگیری نشان ندادند.
مطالعه حاضر با هدف بررسی اینکه آیا ۱) شانس ابتلا به فشار خون بالا پس از ترک سیگار افزایش می‌یابد، ۲) شانس تحت تأثیر تغییرات وزن بدن پس از ترک سیگار است، و ۳) شانس همچنین تحت تأثیر تغییرات BW در طول دوره پیگیری برای افراد غیرسیگاری و سیگاری‌های مستمر، در یک مرد ساکن محل کار قرار دارد.
اهمیت بالینی: ترک سیگار شانس ابتلا به فشار خون را تنها زمانی افزایش می‌دهد که با افزایش وزن بدن بیشتر از ۳ کیلوگرم همراه باشد.
افراد سیگاری مستمر بدون در نظر گرفتن تغییرات وزن بدنشان، در معرض افزایش احتمال ابتلا به فشار خون بودند.
ترک سیگار و متعاقب آن حفظ وزن بدن برای افراد سیگاری فعلی برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن ابتلا به فشار خون به شدت توصیه می شود.
سیگار کشیدن فشار خون (BP) را افزایش می دهد در حالی که ترک سیگار باعث افزایش وزن بدن (BW) می شود که افراد جدید را مستعد ابتلا به فشار خون بالا می کند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ترک سیگار و تغییر بدنبال آن بر احتمال ابتلا به فشار خون بالا انجام شد.
روش ها: در مجموع ۱۰۳۵۴ کارگر مرد ژاپنی (میانگین سنی، ۸.۸ ± ۳۸.۴ سال) بدون فشار خون بالا که تحت معاینه پزشکی سالانه پایه قرار گرفتند به مدت سه سال برای تشخیص ابتلا به فشار خون بالا مورد پیگیری قرار گرفتند. آنها بر اساس وضعیت مصرف سیگار (غیر سیگاری، ترک‌های جدید یا سیگاری‌های مداوم) و تغییر وزن بدن (≥۳ کیلوگرم یا کمتر از ۳ کیلوگرم) در طول دوره پیگیری به شش گروه تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک برای محاسبه نسبت شانس (OR) برای ابتلا به فشار خون بالا استفاده شد.
نتایج: در طول دوره پیگیری، ۱۰۳۲ شرکت کننده به فشار خون بالا مبتلا شدند. پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده بالقوه متعدد، احتمال ابتلا به فشار خون بالا در افراد جدید با افزایش وزن بدن ≥۳ کیلوگرم (۲.۹۵؛ ۱.۳۷-۶.۳۵) در مقایسه با افراد غیرسیگاری با افزایش وزن کمتر از ۳ کیلوگرم به طور قابل توجهی بالاتر بود. با این حال، افزایش شانس ابتلا به فشار خون بالا در کسانی که وزن بدن آنها کمتر از ۳ کیلوگرم بود (۰.۹۰؛ ۰.۵۲-۱.۵۸) مشاهده نشد. افراد سیگاری مستمر بدون توجه به تغییرات وزن بدنشان در معرض افزایش احتمال ابتلا به فشار خون بودند (افزایش وزن بدن کمتر از ۳ کیلوگرم، ۱.۳۵؛ ۱.۱۳-۱.۶۱ در مقابل افزایش وزن بدن ≥۳ کیلوگرم، ۱.۹۰؛ ۱.۴۳-۲.۵۲).
نتیجه گیری: شانس ابتلا به پرفشاری خون در افراد جدید تنها زمانی افزایش می یابد که افزایش وزن بدن آنها پس از ترک سیگار کنترل نشده باشد.
The American Journal of Medicine. Volume 138, Issue 2. P245-253.E1. February 2025
