Irene S. Lee, M.D
مردی ۵۷ ساله مبتلا به فشار خون بالا با سابقه ۲ هفته‌ای تنگی نفس رو به وخامت به بخش اورژانس مراجعه کرد. اشباع اکسیژن او در حالی که هوای محیط را تنفس می‌کرد ۶۸٪ بود. او گیج بود و قادر به صحبت کردن نبود. معاینه فیزیکی برای کراکل‌های منتشر در هر دو ریه قابل توجه بود. اینتوباسیون از طریق نای انجام شد. رادیوگرافی قفسه سینه، کدورت‌های متراکم و اطراف ریه را در هر دو ریه با توزیع “بال خفاشی” نشان داد (پانل A). سی تی اسکن قفسه سینه نیز کدورت‌های فضای هوایی با مرز مشخص را نشان داد که نواحی زیر پلور را در بر نمی‌گرفت. “الگوی سنگفرش شکاف دار” (کدورت‌های شیشه‌ای مات با ضخیم شدن سپتوم روی هم قرار گرفته) در لوب فوقانی راست مشاهده شد (پانل B، ستاره). مطالعات آزمایشگاهی از نظر سطح هموگلوبین ۵.۳ گرم در دسی‌لیتر (محدوده مرجع، ۱۴.۰ تا ۱۸.۰) و سطح کراتینین ۶.۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۶۱۰ میکرومول در لیتر؛ محدوده مرجع، ۰.۷ تا ۱.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر [۶۲ تا ۱۱۵ میکرومول در لیتر]) قابل توجه بودند. آزمایش ادرار، هماچوری و پروتئینوری قابل توجهی را نشان داد. با توجه به تظاهرات بالینی بیمار و یافته‌های رادیوگرافی، خونریزی منتشر آلوئولی مشکوک بود و متعاقباً با لاواژ برونکوآلوئولار سریال که به تدریج باعث افزایش حجم خون در مایع لاواژ می‌شد، تأیید شد (پانل C). بر اساس این یافته، تیتر آنتی‌بادی سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل (ANCA) و بیوپسی کلیه، تشخیص نهایی واسکولیت مرتبط با ANCA بعداً انجام شد. علیرغم درمان با گلوکوکورتیکوئیدها، سیکلوفسفامید و تعویض پلاسما و همچنین درمان جایگزینی کلیه، بیمار ۲۳ روز پس از بستری فوت کرد.
N Engl J Med 2025;393:72. June 28, 2025. VOL. 393 NO. 1
