Phillip H. Lam, MD ∙ Kevin Liu, MD ∙ Amiya A. Ahmed, MD∙ Wen-Chih Wu, MD, MPH
مفهومی برای “آزمایشات ناک اوت” آینده در نارسایی قلبی
دستورالعمل‌های ملی نارسایی قلبی، درمان چهارگانه با مهارکننده‌های سیستم رنین-آنژیوتانسین، مسدودکننده‌های بتا، آنتاگونیست‌های گیرنده مینرالوکورتیکوئید، و مهارکننده‌های سدیم-گلوکز ۲ را برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کسر جهشی کاهش یافته (HFrEF) توصیه می‌کنند، که اکثر آنها دیورتیک‌های لوپ را نیز دریافت می‌کنند. با این حال، دستورالعمل‌ها در مورد روش‌های ایمن برای قطع داروهای قدیمی‌تر که سود کاهشی یا باقیمانده آنها کمتر شناخته شده است، روشن نیست. هدف از این مطالعه بررسی این بود که آیا دیگوکسین را می توان به طور ایمن در بیماران مبتلا به HFrEF دریافت کننده بتا بلوکرها قطع کرد.
روش ها: در OPTIMIZ-HF، از ۲۴۷۷ بیمار مبتلا به HFrEFا(EF ≤۴۵%) که بتا بلوکرها و دیگوکسین دریافت می کردند، دیگوکسین در ۴۵۰ بیمار قطع شد. ما گروهی از ۴۳۳ جفت از بیماران را که در آن گروه‌های تداوم دیگوکسین در مقابل قطع مصرف بر اساس ۵۱ ویژگی پایه متعادل بودند، گردآوری کردیم. با استفاده از همین رویکرد، از ۹۹۲ بیمار که از مسدودکننده‌های بتا استفاده نمی‌کردند، گروهی منطبق از ۱۹۸ جفت بیمار جمع‌آوری کردیم که بر روی ۵۱ ویژگی پایه متعادل بودند. نسبت خطر (HRs) و ۹۵% CI برای پیامدهای ۱ ساله برآورد شد.
نتایج: در بین بیمارانی که بتابلوکرها را دریافت می کردند، قطع مصرف دیگوکسین هیچ ارتباطی با نقطه پایانی ترکیبی بستری مجدد یا مرگ نارسایی قلبی (۱.۰۱؛ ۰.۸۵-۱.۱۹)، نارسایی قلبی مجدد (۱.۰۳؛ ۰.۸۵-۱.۲۵) یا مرگ (۰.۹۱؛ ۰.۷۲-۱.۱۴) نداشت. HR های مربوطه (۹۵% CI) در بین بیمارانی که بتابلوکر دریافت نمی کردند ۱.۶۰ (۱.۲۵-۲.۰۴)، ۱.۶۲ (۱.۱۸-۲.۲۲) و ۱.۴۳ (۱.۰۸-۱.۸۹) بود.
نتیجه گیری: دیگوکسین را می توان بدون افزایش خطر پیامدهای نامطلوب در بیماران مبتلا به HFrEF که بتا بلوکرها دریافت می کنند، قطع کرد. مطالعات آتی نیاز به بررسی سود باقیمانده داروهای قدیمی نارسایی قلبی دارند تا از قطع ایمن آنها در بیماران مبتلا به HFrEF که درمان پزشکی جدیدتر بر اساس دستورالعمل دریافت می کنند، اطمینان حاصل شود.
The American Journal of Medicine. Volume 138, Issue 3. P495-503. E1. March 2025
