Giuseppe Russo, M.D. Yassaman Alipour Tehrany, M.D
یک خانم ۴۲ ساله با سابقه مصرف سیگار ۲۰ پاکت در سال و سابقه دو ساله بثورات صورت به درمانگاه پوست مراجعه کرد. بثورات صورت بیمار یک سال قبل از ارزیابی بدون درخواست برای پاک کردن آرایش صورتش بررسی شده بود (شکل A و B)، و درمان برای آکنه احتمالی توصیه شده بود. معاینه پوست بیمار در مراجعه فعلی بعد از پاک کردن آرایش صورت انجام شد. یک پلاک سفت با هیپرپیگمانتاسیون مرکزی، اتساع سوراخ فولیکولار، و آلوپسی یا طاسی روی ابروی راست مشاهده شد که همراه با پلاک نیز نواحی منتشر هیپرپیگمانتاسیون و هیپوپیگمانتاسیون روی گونه راست مشاهده گردید (شکل C). ندول های منتشر، کمدون های باز، و نواحی هیپرپیگمانتاسیون و هیپوپیگمانتاسیون روی گونه چپ وجود داشتند (شکل D). معاینه نمونه بیوپسی از پوست روی ابروی راست تراوش لیکنوئید با درگیری محل اتصال درمی- اپیدرمی و اپیتلیوم فولیکولار همراه با اتساع سوراخ فولیکولار با تراوش پری فولیکولار و پری واسکولار عمقی و سطحی درم را مشخص کرد. ضخیم شدن غشای پایه و رسوبات موسین نیز وجود داشتند. یک سنجش ایمنوفلورسنس مستقیم نیز رسوبات گرنولار IgM وIgG در محل اتصال درم- اپیدرم را شناسایی کرد. مطالعات آزمایشگاهی برای ارزیابی لوپوس اریتماتوز سیستمیک فقط برای یک تیتر آنتی بادی آنتی نوکلئار ۱:۱۶۰ شایان توجه است. تشخیص لوپوس اریتماتوز دیسکوئید برای بیمار گذاشته شد که یک نوع لوپوس اریتماتوز جلدی مزمن است. درمان با هیدروکسی کلروکوئین و کلوبتازول موضعی آغاز شد. ضایعات پوستی در ویزیت هفته ششم پیگیری برطرف نشده بودند و درمان با تالیدوماید برنامه ریزی شد.
N Engl J Med 2024;391: e240. September 25, 2024. VOL. 391 NO. 12
