مترجم: دکتر الهام خاقانی – پزشک عمومی
آیا مدیریت بیهوشی هدایت‌شده توسط الکتروانسفالوگرافی (EEG) می‌تواند با به حداقل رساندن مواجهه با سووفلوران، هذیان ناشی از بیهوشی کودکان (PAED) را کاهش دهد؟
در یک کارآزمایی بالینی تصادفی تک مرکزی در ژاپن، میزان بروز PAED در گروه هدایت‌شده توسط EEG در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی ۱۴٪ کاهش یافت.
معنی: تیتراسیون هدایت‌شده توسط EEG بیهوشی برای حفظ حالت بیهوشی تحت بیهوشی عمومی، کاهش مواجهه با سووفلوران و PAED را ممکن ساخته است، که نشان می‌دهد دوز مرسوم فعلی ممکن است بیش از حد باشد.
اهمیت: هذیان ناشی از بیهوشی کودکان (PAED) یک عارضه شایع بیهوشی عمومی است و علت ناشناخته‌ای دارد. مواجهه با داروهای بیهوشی فرار ممکن است در PAED نقش داشته باشد و مواجهه بیش از حد ممکن است اغلب در طول بیهوشی معمول کودکان رخ دهد.
هدف: بررسی اینکه آیا استفاده از مانیتورینگ الکتروانسفالوگرافی (EEG) می‌تواند با به حداقل رساندن مواجهه سووفلوران، ضمن حفظ حالت عدم هوشیاری تحت بیهوشی، PAED را کاهش دهد یا خیر.
طراحی، محیط و شرکت‌کنندگان: یک کارآزمایی بالینی تصادفی تک مرکزی، گروه موازی، دو بازو، با نسبت تخصیص ۱:۱ از ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱ تا ۱۸ مارس ۲۰۲۳ در یک بیمارستان کودکان دانشگاهی در ژاپن انجام شد. دوره پیگیری ۲۴±۶ ساعت پس از عمل یا ترخیص بدون حادثه به خانه، هر کدام که زودتر اتفاق افتاد، بود. ناظر پیامد اولیه نسبت به تخصیص بیمار کور بود. این کارآزمایی شامل یک نمونه در دسترس از کودکان ۱ تا کمتر از ۶ سال بود که تحت بیهوشی عمومی برای رویه‌هایی قرار می‌گرفتند که در آنها می‌توان ضددرد قابل اعتمادی ارائه داد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در مارس ۲۰۲۳ انجام شد.
مداخله: تیتراسیون بیهوشی با هدایت EEG برای به حداقل رساندن مواجهه با سووفلوران (گروه هدایت‌شده با EEG) در مقابل بیهوشی استاندارد ۱.۰ – حداقل غلظت آلوئولی (MAC) سووفلوران (گروه کنترل).
نتایج و اقدامات اصلی: نسبت بیمارانی که دچار PAED شدند، که با حداکثر نمره PAED 10 یا بالاتر تعریف می‌شود.
نتایج: از ۱۷۷ شرکت‌کننده‌ای که پیگیری را تکمیل کردند، ۱۲۵ نفر (۷۱٪) مرد و ۵۲ نفر (۲۹٪) زن بودند. گروه هدایت‌شده با EEG شامل ۹۱ شرکت‌کننده (میانگین سنی ۲.۹ سال) و گروه کنترل شامل ۸۶ شرکت‌کننده (میانگین سنی ۲.۸ سال) بود. در گروه هدایت‌شده با EEG، مواجهه با سووفلوران ۱.۴ MAC-ساعت (۹۶.۶۵٪ CI، ۱.۱ تا ۱.۶ MAC-ساعت) کاهش یافت. در مجموع ۳۰ نفر (۳۵٪) در گروه کنترل و ۱۹ نفر (۲۱٪) در گروه هدایت‌شده با EEG دچار PAED شدند (تفاوت، ۱۴٪؛ ۹۶.۶۵٪ CI، -۰.۰۰۱۹٪ تا ۲۸٪؛ ۹۵٪ CI، ۰.۹۲٪ تا ۲۷٪). کودکان در گروه هدایت‌شده با EEG به طور متوسط ۲۱.۴ دقیقه (۹۶.۶۵٪ CI، ۱۵.۴ تا ۲۷.۴ دقیقه) زودتر از بیهوشی عمومی خارج شدند و به طور متوسط ۱۶.۵ دقیقه کمتر (۹۶.۶۵٪ CI، ۱۰.۸ تا ۲۲.۳ دقیقه کمتر) در بخش مراقبت‌های پس از بیهوشی گذراندند.
نتیجه‌گیری و ارتباط: مدیریت بیهوشی عمومی هدایت‌شده با EEG، مواجهه با سووفلوران و هذیان ناشی از بیهوشی کودکان را در کودکان کاهش داد، به طوری که خروج سریع‌تر و مدت اقامت کوتاه‌تر در بخش مراقبت‌های پس از بیهوشی را به همراه داشت. یافته‌ها نشان می‌دهد که غلظت بالای سووفلوران برای القا و به دنبال آن استفاده معمول از سووفلوران با دوز ۱.۰-MAC برای نگهداری ممکن است بیش از حد باشد.
Kiyoyuki W. Miyasaka, BS, MS, MD; Yasuyuki Suzuki, MD, PhD; Emery N. Brown, MD, PhD
JAMA Pediatr. April 21, 2025. doi:10.1001/jamapediatrics.2025.0517
