مترجم: دکتر الهام خاقانی – پزشک عمومی
مردی ۵۰ ساله با سابقه ۱ ساله سردرد و تهوع پیشرونده مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، سفتی گردن و دیسمتری در هر دو بازو در تست انگشت به بینی مشاهده شد. نتایج یک پونکسیون کمری، فشار باز شدن ۳۱ سانتی متر آب (محدوده مرجع، ۷ تا ۲۰) را نشان داد و مطالعات مایع مغزی نخاعی برای افزایش سطح پروتئین و شاخص ایمونوگلوبولین قابل توجه بود. MRI فاز T1 با کنتراست متعاقب آن از سر، سخت‌شامه ضخیم‌شده با فشار مرکزی و تقویت محیطی را در فالکس خلفی و تنتوریوم مخچه نشان داد – یافته‌ای که به عنوان علامتEiffel-by-Night (نمای کرونال) شناخته می‌شود. تصور می شود که علامت Eiffel-by-Night نشان دهنده التهاب فعال پچی مننژیت مزمن باشد و ممکن است در زمینه بیماری های التهابی، خودایمنی، نئوپلاستیک یا عروقی دیده شود. بیوپسی دورال یک ارتشاح لنفوپلاسمی با سلول های پلاسما IgG4 مثبت را نشان داد. سطح سرمی IgG4 بالا بود. تصویربرداری از کل بدن، هیچ درگیری اندام دیگری را نشان نداد. تشخیص پچی مننژیت هیپرتروفیک مرتبط با IgG4 انجام شد. درمان با پالس درمانی متیل پردنیزولون به مدت ۵ روز آغاز شد و سپس به یک دوز کمتر از گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی منتقل شد. در یک ویزیت پیگیری ۲ ماهه، تکرار MRI سر بهبود را نشان داد و در ماه ششم درمان، سردرد بیمار کاهش یافت. دوز نگهدارنده یک گلوکوکورتیکوئید ادامه یافت.
Kundian Guo, M.D. Zhen Hong, M.D., Ph.D
N Engl J Med 2024;391:1936. November 16, 2024. VOL. 391 NO. 20
