سال 18, شماره 135, ماهنامه عرصه پزشکی

سیفلیس معده

Yulian Wang, M.Med., Jianhua Wu, M.D

مردی ۳۲ ساله با سابقه ۲ هفته ای درد اپی گاستر، تهوع، بی اشتهایی و کاهش وزن به کلینیک داخلی مراجعه کرد. معاینه فیزیکی از نظر تندرنس اپی گاستر قابل توجه بود. CT شکم، ضخیم شدن دیواری آنتروم معده را نشان میداد.

آندوسکوپی یک زخم به ابعاد ۴.۰ سانتی متر در ۵.۰ سانتی متر در آنتروم معده (پانل A) و یک زخم به اندازه ۱.۲ سانتی متر در ۱.۲ سانتی متر در انحنای آنترال بزرگتر (پانل B) را مشخص کرد. نمونه‌های بیوپسی زخم‌ها، نفوذ لنفوسیت‌ها، نوتروفیل‌ها و سلول‌های پلاسما را نشان داد و هیچ ویژگی بدخیمی وجود نداشت.

گرفتن شرح حال بیشتر نشان داد که بیمار یک ماه قبل از مراجعه دچار زخم تناسلی بوده است. آزمایش آگلوتیناسیون ذرات ترپونما پالیدوم سرم بعدی مثبت بود و تیتر سریع واکنش پلاسما (RPR) 1:128 بود. رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی نمونه‌های بیوپسی زخم برای T. pallidum مثبت بود (پانل C). آزمایش ویروس نقص ایمنی انسانی منفی بود. تشخیص سیفلیس معده داده شد. یک بار در هفته پنی سیلین G بنزاتین به مدت ۳ هفته تزریق شد. دو هفته پس از شروع درمان بیمار، علائم وی کاهش یافته بود. چهار ماه پس از اتمام درمان، تکرار آزمایش نشان داد که تیتر RPR به ۱:۴ کاهش یافته است و آندوسکوپی تکراری نشان داد که زخم ها برطرف شده اند (پانل D، فلش).

N Engl J Med 2024; 390:e24. March 7, 2024