سال 18, شماره 128, ماهنامه عرصه پزشکی

زبان مودار

Eric Karr, D.O., Brian Elliott, M.D

یک اقای ۶۴ ساله که به تازگی از تنباکو استفاده می کرد با سابقه دو هفته ای تغییر رنگ زبان به کلینیک مراقبت اولیه مراجعه کرد. او تقریباً ۲۱ روز قبل از مراجعه یک دوره مصرف کلیندامایسین را برای درمان عفونت دندان گذرانده بود. بعد از اینکه تغییر رنگ زبان او شروع شد، یک دوره فلوکونازول برای درمان کاندیداز احتمالی دهان برایش تجویز شد. البته تغییرات زبان ادامه داشت. بیمار اختلال حس چشایی (dysgeusia) یا زبان درد نداشت. زبان در معاینه فیزیکی پاپیلای فیلیفرم طویل شده و تغییر رنگ سبز داشت. هیچ ضایعه دهانی یا دندانی مشخص نشد. تشخیص زبان مویی گذاشته شد. زبان مویی یک شرایط خوش خیم است که شامل طویل شدن و تغییر رنگ پاپیلای فیلیفرم روی سطح پشتی زبان می شود. عوامل خطر شامل سیگار کشیدن، دهیدراسیون، بهداشت ضعیف دهان، و استفاده از مواد ضدمیکروبی می باشند. البته تغییر رنگ زبان غالباً به رنگ سیاه است که در آن مورد زبان مویی سیاه یا lingua villosa nigra نامیده میشود، همچنین تغییر رنگ های قهوه، زرد یا سبز هم امکان پذیر می باشند. به بیمار توصیه شد تا سطح زبان خود را چهار بار در روز با یک مسواک به آرامی اسکراب کند و سیگار کشیدن را ترک کند. ظاهر زبان طی ۶ ماه پیگیری به حالت طبیعی برگشت، علارغم آنکه بیمار سیگار کشیدن را ادامه داد.

N Engl J Med 2023; 389:e3. July 6, 2023

نوشته های مشابه