Shiori Kitaya, MD, PhD ∙ Daisuke Saito, MD, PhD
خانمی ۷۶ ساله با سابقه ۳ روزه بی اشتهایی و تب به اورژانس مراجعه کرد. او ۶ هفته قبل به دلیل سرطان ریه لوب پایین چپ تحت رزکسیون ریه قرار گرفته بود و برای سندرم نفروتیک از پردنیزولون استفاده می کرد. در معاینه دمای او ۳۸.۰ درجه سانتیگراد بود،
سایر علائم حیاتی او ثابت بودند و ادم دو طرفه پا داشت. در آزمایشات افزایش تعداد لکوسیت (۱۴.۳×۱۰۹/L؛ محدوده مرجع: ۳.۳-۸.۶×۱۰۹/L) و CRP (7.2mg/dL؛ مرجع: <0.14اmg/dL) بود.
کلبسیلا پنومونیه هایپرموکوویسکوز در کشت خلط شناسایی شد (شکل ۱).
سویه به آموکسی سیلین مقاوم و به آموکسی سیلین-کلاوولانات، پیپراسیلین-تازوباکتام، سفوتیام، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین حساس بود. بیمار با آمپی سیلین سولباکتام (۳ گرم هر ۸ ساعت به مدت ۱۰ روز) تحت درمان قرار گرفت. با این حال، سطوح نشانگر التهابی او همچنان بالا بود.
سی تی قفسه سینه یک مجموعه مایع محصور شده را در محل برداشتن ریه چپ نشان داد (شکل ۲) که باعث شک به آبسه شد.
در روز ۱۵ ام بستری در بیمارستان، درناژ پلور با هدایت CT انجام شد .در محل چرک K. pneumoniae هایپرموکوویسکوز شناسایی شد که منجر به تشخیص آمپیم قفسه سینه ناشی از K.pneumoniae هایپرموکوویسکوز شد. دوز آمپی سیلین سولباکتام به مدت ۳۵ روز به ۳ گرم هر ۶ ساعت افزایش یافت. بیمار بهبودی کامل پیدا کرد و در روز ۵۱ مرخص شد.
The American Journal of Medicine. Volume 138, Issue 5. E87-E88. May 2025