سندرم لوفگرن

Maged Hassan, M.R.C.P., Ph.D

مردی ۲۶ ساله که ۷ سال قبل از نپال مهاجرت کرده بود، با سابقه ۶ ماه تورم مچ پا که بهبود می یافت و عود می‌کرد، سابقه ۲ ماه سرفه و کاهش وزن ناخواسته و سابقه ۳ روز بثورات پا به کلینیک ریه ارجاع داده شد. رادیوگرافی قفسه سینه که ۶ هفته پس از شروع سرفه گرفته شد، لنفادنوپاتی ناف ریه (پانل A) را نشان داد. در مراجعه فعلی، معاینه فیزیکی ندول‌ها و پلاک‌های قرمز و حساس روی ساق‌ پا قدامی (پانل B) قابل توجه بود. تورم و حساسیت در مچ پاها نیز مشاهده شد. سی‌تی‌اسکن قفسه سینه، غدد لنفاوی مدیاستن و ناف ریه بزرگ شده (پانل C، ستاره‌ها) و پارانشیم ریه طبیعی را نشان داد. به دلیل نگرانی در مورد احتمال سل، بیوپسی ترانس برونشیال از غدد لنفاوی پاراتراکئال و ناف ریه راست انجام شد. تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژیک، گرانولوم‌های غیر کازئیفیه را نشان داد. مطالعات میکروبیولوژیکی برای عفونت‌های قارچی و مایکوباکتریایی، از جمله آزمایش تکثیر اسید نوکلئیک برای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، منفی بود. تشخیص سندرم لوفگرن – نوع حاد سارکوئیدوز که با اریتم ندوزوم، پلی آرتریت مهاجر و لنفادنوپاتی هیلار مشخص می‌شود – داده شد. یک دوره کاهش تدریجی ۶ هفته‌ای گلوکوکورتیکوئید خوراکی آغاز شد و وضعیت بیمار به سرعت بهبود یافت.

N Engl J Med 2025;393:389. July 23, 2025. VOL. 393 NO. 4