لورلاتینیب در سرطان ریه سلول غیرکوچک مثبت پیشرفته با مهارکننده تیروزین کیناز ساده

Beung Chul Ahn, MD; Yu Jung Kim, MD, PhD; Youngjoo Lee, MD, PhD

اثربخشی و ایمنی لورلاتینیب در سرطان ریه سلول غیرکوچک (NSCLC) با ROS1 مثبت چیست؟ این کارآزمایی بالینی غیر تصادفی روی ۳۲ بیمار نشان داد که لورلاتینیب نرخ پاسخ عینی ۷۳٪، میانگین بقای بدون پیشرفت ۵۳.۶ ماه و بقای کلی حاصل نشده را نشان می‌دهد. در بیمارانی که در مقایسه با بیمارانی که قبلاً تحت درمان با مهارکننده تیروزین کیناز (TKI) قرار گرفته بودند، نرخ پاسخ عینی ۹۰٪ در مقابل ۶۰٪ بود و میانگین بقای بدون پیشرفت در مقابل ۳۵.۸ ماه حاصل نشد. عوارض جانبی درجه ۳ و ۴ شامل هیپرتری‌گلیسریدمی (۱۶٪) و هیپرکلسترولمی (۲۵٪) بود، اما هیچ مرگ و میر مرتبط با درمان مشاهده نشد.

معنی: لورلاتینیب، اثربخشی و ایمنی بادوامی را در NSCLC پیشرفته ROS1 مثبت بدون TKI نشان داد که از کاربرد بالقوه آن در خطوط اولیه درمان پشتیبانی می‌کند.

اهمیت: بازآرایی ROS1 نادر است اما یک هدف درمانی جذاب در سرطان ریه سلول غیرکوچک پیشرفته (NSCLC) است. کریزوتینیب، انترکتینیب و رپوترکتینیب توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان NSCLC مثبت با ROS1 تأیید شده‌اند. لورلاتینیب، یک مهارکننده تیروزین کیناز (TKI) نسل سوم و نفوذکننده به مغز، ROS1 و ALK را هدف قرار می‌دهد؛ با این حال، اثربخشی و ایمنی آن برای بیماران مبتلا به ROS1 مثبت پیشرفته هنوز ناشناخته است.

هدف: ارزیابی اثربخشی و ایمنی لورلاتینیب برای بیماران مبتلا به NSCLC مثبت با ROS1 پیشرفته که هرگز با هیچ TKI درمان نشده‌اند.

طراحی، محیط و شرکت‌کنندگان: این کارآزمایی بالینی غیرتصادفی فاز ۲ چند مرکزی، بیمارانی را شامل شد که مبتلا به NSCLC مثبت با ROS1 پیشرفته بودند و TKI نداشتند و وضعیت عملکرد گروه انکولوژی Eastern Cooperative ، ۲ یا کمتر بود و شیمی‌درمانی مبتنی بر پلاتین ۱ یا بدون سابقه داشتند. شرکت‌کنندگان از ژوئن ۲۰۱۹ تا آوریل ۲۰۲۳ انتخاب و تا آگوست ۲۰۲۴ پیگیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها از ۵ آوریل تا ۳۰ آگوست ۲۰۲۵ انجام شد.

مداخلات: لورلاتینیب، ۱۰۰ میلی‌گرم روزانه، تا زمان پیشرفت بیماری، اثرات سمی، انصراف از رضایت یا مرگ تجویز شد.

پیامدها و اقدامات اصلی: میزان پاسخ عینی (ORR). نقاط پایانی ثانویه، بقای بدون پیشرفت (PFS)، بقای کلی و ایمنی بودند.

نتایج: این تجزیه و تحلیل شامل ۳۲ بیمار (میانگین سنی ۵۹ سال؛ ۲۰ زن ۶۳٪ و ۱۲ مرد ۳۷٪) بود که همگی یافته‌های بافت‌شناسی آدنوکارسینوما داشتند. ۲۱ بیمار (۶۶٪) درمان نشده بودند و ۱۱ بیمار (۳۴٪) شیمی‌درمانی قبلی داشتند. میانگین (انحراف معیار) مدت پیگیری ۲۲.۱ (۱۵.۴-۴۶.۸) ماه بود. میزان بهبودی نسبی (ORR) 73٪ (۵۶٪-۸۶٪؛ ۲۲ نفر از ۳۰ بیمار) و میزان کنترل بیماری ۹۰٪ (۹۵٪ CI، ۷۴٪-۹۷٪؛ ۲۷ نفر از ۳۰ بیمار) بود. میانگین (IQR) PFSا۵۳.۶ (۲۷.۸-۷۹.۵) ماه بود و بقای کلی حاصل نشد. برای بیمارانی که درمان اولیه را دریافت نکرده بودند در مقایسه با بیمارانی که قبلاً درمان شده بودند، ORRا۹۰% در مقابل ۶۰٪ بود و PFS در مقایسه با ۳۵.۸ ماه حاصل نشد. عوارض جانبی درجه ۳ تا ۴، هیپرتری‌گلیسریدمی (۵ بیمار ۱۶٪) و هیپرکلسترولمی (۸ بیمار ۲۵٪) بود. هیچ مرگ و میر مرتبط با درمان رخ نداد.

نتیجه‌گیری و ارتباط: در این کارآزمایی بالینی غیر تصادفی، لورلاتینیب اثربخشی پایدار و ایمنی قابل مدیریت را در NSCLC پیشرفته ROS1 مثبت TKI-naive نشان داد، که از پتانسیل استفاده از لورلاتینیب در موقعیت های درمانی اولیه پشتیبانی می‌کند.

JAMA Oncol. November 26, 2025. doi: 10.1001/jamaoncol.2025.5097