مترجم: پروین امامی – پرستار
اهمیت: سرطان پروستات متاستاتیک و حساس به هورمون اخیراً یک بیماری علاج پذیر می باشد. علیرغم میزان بالای پاسخ به درمانِ قطع اندروژن اما اکثر موارد به سمت بیماری مقاوم به کاستراسیون که فاز نهایی بیماری است پیشروی می کند.
این مقاله خلاصه ای از جدیدترین شواهد برای راهکارهای کنترل و درمان فعلی و در حال ظهور شامل تشدید درمان با ترکیبی از درمان ها را ارائه می دهد. همچنین توصیه هایی برای بکار بردن شواهد در طب بالینی برای تشویق درمان مناسب جهت بهبود پیامدهای بقا در بین بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستایک حساس به دارو ارائه می کند.
مشاهدات: درمان قطع اندورژن اساس و پایه درمان برای سرطان پروستات متاستاتیک حساس به هورمون می باشد؛ البته آن به تنهایی برای کنترل مداوم بیماری و بقای طولانی مدت ناکافی است. افزودن یک داروی مهارکننده مسیر گیرنده اندروژن و یا دوستاکسل بقا را به طور قابل توجهی بهبود می دهد که این مسئله به وسیله چند کارآزمایی بین المللی و بالینی تصادفی شده فاز سه نشان داده شده است. درمان سه تایی متشکل از درمان قطع و محرومیت از اندروژن به اضافه یک مهارکننده مسیر گیرنده اندروژن به اضافه دوستاکسل سبب بهبود بقای کلی نسبت به درمان قطع اندروژن به اضافه دوستاکسل می شود. نسبت های خطر (HRs) در کارآزمایی ARASENS (دارولوتاماید)، در جمعیت کلی عبارت بودند از ۰.۶۸ (۰.۸۰- ۰.۵۷)؛ ۰.۷۱ (۰.۸۵- ۰.۵۹) و ۰۷۲ (۱.۱۳ – ۰.۴۱) به ترتیب در بیماران مبتلا به بیماری با حجم زیاد و حجم کم؛ و ۰.۷۱ (۰.۸۶- ۰.۵۸) و ۰.۶۲ (۰.۹۰- ۰.۴۲) به ترتیب در بیماران با بیماری خطر بالا و خطر پایین. HRs در کارآزمایی PEACE-1 (ابیراترون استات+پردنیزولون)، در جمعیت کلی معادل ۰.۷۵ (۰.۹۵-۰.۵۹)؛ (همه جدید) و ۰.۷۲ (۰.۹۵- ۰.۵۵) به ترتیب در زیر گروه با حجم بالا و حجم پایین بود. در کارآزمایی ENZAMET (انزالوتاماید) میزان HRs در جمعیت کلی عبارت بودند از ۰.۸۲ (۱.۰۶- ۰.۶۳)؛ ۰.۷۳ (۰.۹۹-۰.۵۵) و ۱.۱۰ (۱.۸۶- ۰.۶۵) به ترتیب در زیرگروه های جدید و اخیر؛ و ۰.۸۷ (۱.۱۷- ۰.۶۶) و ۰.۶۱ (۱.۱۰- ۰.۳۳) در زیرگروه های با حجم بالا و حجم پایین. برنامه های درمانی ترکیبی به طور کل با اثرات مضر وابسته به نمای اجزای دارویی به خوبی تحمل می شوند.
نتیجه گیری و ارتباط : یافته های این بررسی شواهد قانع کننده ای از کارآزمایی های بالینی تصادفی شده فاز ۳ به نفع آغاز درمان ترکیبی سه تایی برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک حساس به هورمون جهت بهترین بقای کلی را نشان می دهد. بیمارانی که واجد شرایط شیمی درمانی هستند باید درمان قطع و محرومیت از اندروژن به اضافه یک داروی مهارکننده مسیر گیرنده اندروژن به اضافه دوستاکسل را دریافت کنند، مخصوصاً بیماران با حجم بالا، خطر زیاد و یا بیماری متاستاتیک جدید.
Maha Hussain, MD; Karim Fizazi, MD, PhD; Neal D. Shore, MD
JAMA Oncol. May 9, 2024. doi:10.1001/jamaoncol.2024.0591
