Xinyi Liu, MD ∙ Yanchun Zhou, MD ∙ Weiwei Bian, PhD
بیمار، یک مرد ۵۲ ساله آسیایی، با سابقه یک توده بزرگ شونده مکرر در غده پاروتید چپ در ۳ سال گذشته به بخش ما مراجعه کرد. این توده یک سال پیش در یک بیمارستان محلی با جراحی برداشته شد، اما متعاقباً عود کرد و به تدریج بزرگ شد. در کلینیک ما، معاینه فیزیکی، تورم نرم و غیرحساس با حاشیه‌های نامنظم در نواحی گونه و دهانی چپ را نشان داد که نشان‌دهنده بزرگ شدن غده پاروتید است (شکل A). سونوگرافی، بزرگ شدن غده پاروتید چپ را با تغییرات منتشر نشان داد که با پژواک‌های افزایش یافته و خشن، توزیع ناهمگن و افزایش عروق داخلی مشخص می‌شود. غدد لنفاوی بزرگ شده متعدد در غده پاروتید چپ مشاهده می‌شود. غده پاروتید راست هیچ ناهنجاری قابل توجهی نشان نمی‌دهد. علاوه بر این، غدد لنفاوی بزرگ شده در نواحی تحت فکی چپ، پشت گوش و گردن مشاهده شد. سی تی اسکن توده‌ای به قطر ۵×۳×۳ سانتی‌متر را در غده پاروتید چپ نشان داد (شکل B). بررسی مجدد اسلایدهای پاتولوژی جراحی از یک سال پیش، هیپرپلازی لنفوئیدی با تشکیل فولیکول لنفوئیدی، همراه با تعداد زیادی نفوذ ائوزینوفیل و رنگ‌آمیزی منفی IgG4 را نشان داد. تستهای های آزمایشگاهی، ائوزینوفیلی خون محیطی (۴.۳۱×۱۰⁹/L)، سطح طبیعی IgG4 و افزایش سطح IgE سرم را نشان دادند. سطح آنتی‌بادی ضد هسته‌ای، فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی ضد سیتوپلاسمی نوتروفیل در محدوده طبیعی بود. بیمار مبتلا به بیماری کیمورا تشخیص داده شد. پس از یک رژیم ۲ هفته‌ای پردنیزولون ۳۰ میلی‌گرم دو بار در روز همراه با سیکلوفسفامید ۰.۶ گرم از طریق تزریق داخل وریدی، توده به سرعت کوچک شد و در پیگیری ۳ ماهه به طور کامل برطرف شد (شکل C).
The American Journal of Medicine. Clinical Communication to the Editor. May 29, 2025
