Samendra Karkhur, M.S. Ayush Gupta, M.D
یک آقای ۳۵ ساله با سابقه ۸ ماهه قرمزی چشم و تاری دید در چشم چپ خود به درمانگاه چشم پزشکی مراجعه می کند. در معاینه فیزیکی مشخص می شود که ملتحمه بیمار پرخون است و مردمک او ثابت و متسع می باشد. حدت بینایی در چشم چپ ۲۰/۸۰ است و معاینه اسلیت لامپ نیز پان یوویت را نشان می دهد. در معاینه فوندوسکوپی یک کِرم که به کُندی حرکت می کرد در قسمت خلفی دیده شد. معاینه پوست و بقیه سیستم عصبی طبیعی بود. ویترکتومی پارس پلانا برای برداشتن کرم انجام شد (شکل A ). نماتود در مرحله لارو با بولب سفالیک، کوتیکول تنه، و روده ِکاملاً نمو یافته زیر میکروسکوپی نوری مشخص شد (شکل B)؛ این ویژگی ها با گناتوستومیا اسپینیژروم مطابق بود. توموگرافی کامپیوتری مغز، کره چشم، قفسه سینه، شکم، و لگن طبیعی و بدون مشکل بودند. تشخیص گناتوستومیازیس چشمی برای بیمار گذاشته شد. گناتوستومیازیس از طریق خوردن ماهی، ماکیان، مار یا قورباغه تازه پخته نشده در مناطقی که بیماری در آنجا اندمیک است منتقل می شود که دو مورد اول را این بیمار در منطقه روستایی هند مرکزی مصرف کرده بود. درمان به دلیل شدت اووئیت با داروهای گلوکوکورتیکوئیدهای چشمی و خوراکی آغاز شد. یک دوره آلبندازول نیز تجویز شد. علائم بیمار در هفته هشتم پیگیری برطرف شده بود اما حدت بینایی در چشم چپ به دلیل ابتلا به کاتاراکت ۲۰/۴۰ باقی ماند.
N Engl J Med 2025;393: e9. August 9, 2025. VOL. 393 NO. 7
