Fang Zhu, PhD, MPH ∙ Joseph J. Shearer, PhD, MPH ∙ Jungnam Joo, PhD
پیشینه پیشگیری در کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از نارسایی قلبی (HF) بسیار مهم است. دستورالعمل انجمن قلب آمریکا بر پیشرفت از نارسایی قلبی پیشبالینی به بالینی تأکید دارد، اما ارتباط بین خواب و پیامدها در نارسایی قلبی پیشبالینی هنوز ناشناخته مانده است.
اهداف: بررسی کیفیت خواب در یک گروه بزرگ از نارسایی قلبی پیشبالینی و ارزیابی ارتباط آن با نارسایی قلبی بالینی و خطر مرگ و میر.
روشها: با استفاده از دادههای بانک زیستی بریتانیا از سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، افراد مبتلا به نارسایی قلبی پیشبالینی (مرحله A/B) را شناسایی کردیم. ما ویژگیهای خواب گزارششده توسط خود افراد (مدت، کرونوتایپ، بیخوابی، خروپف، خوابآلودگی در طول روز) را بهصورت جداگانه بررسی و در یک نمره کیفیت خواب ترکیب کردیم. شرکتکنندگان تا سال ۲۰۲۱ برای نارسایی قلبی بالینی (مرحله C/D) یا مرگ پیگیری شدند.
مدلهای خطر متناسب کاکس، رابطه بین کیفیت خواب و نارسایی قلبی بالینی یا مرگ و میر را با در نظر گرفتن خطرات رقابتی ارزیابی کردند. اثرات متقابل بین خواب، جنسیت و محرومیت از خواب بررسی شد. نتایج در میان ۳۱۱۴۴۶ شرکتکننده نارسایی قلبی پیشبالینی (میانگین سنی ۵۷.۵ سال، ۴۹٪ مرد)، کیفیت خواب به صورت سالم (۳۵٪)، متوسط (۶۰٪) و ضعیف (۵٪) طبقهبندی شد. در طول یک دوره پیگیری ۱۲ ساله، ۱۰۷۸۰ مورد نارسایی قلبی بالینی و ۲۴۹۹۶ مورد مرگ رخ داد. کیفیت پایین خواب با خطر بالاتر نارسایی قلبی بالینی مرتبط بود. محرومیت از خواب با خطر بالاتر نارسایی قلبی در تمام دستههای خواب مرتبط بود.
نتیجهگیری: خواب با کیفیت پایین شایع بود و با خطر بالاتر نارسایی قلبی بالینی و مرگ، به ویژه در زنان، همراه بود. محرومیت از خواب با پیامدهای بدتر در هر دو جنس مرتبط بود. این یافتهها فرصتی را برای بهبود پیامدهای نارسایی قلبی پیشبالینی با پرداختن به کیفیت خواب برجسته میکند.
The American Journal of Medicine. June 01, 2025
