Andrea Finazzi, M.D., Roberto Cosentini, M.D
خانمی ۴۴ ساله با سابقه ۱ هفته ای راش پوستی به اورژانس مراجعه کرد. این بثورات ابتدا روی صورت او ظاهر شده بود و متعاقباً روی ساق پا ظاهر شد. او همچنین درد مچ پا و ادینوفاژی را گزارش کرد. شرح حال بیشتر نشان داد که او در چند سال گذشته حملات مکرر زخم های دهانی داشته است. او هرگز زخم تناسلی نداشته است. در معاینه فیزیکی، بثورات پاپولوپوستولار روی صورت (پانل A) و پایین پاهای بیمار مشاهده شد. درمعاینه لب بیمار (پانل B) زخم های آفتی روی لب های داخلی و لثه نیز مشاهده شد. در ارزیابی چشم پزشکی یووئیت یا واسکولیت شبکیه وجود نداشت. آنتی بادی ضد هسته ای، آنتی بادی سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل، ویروس نقص ایمنی انسانی، سیفلیس، ویروس هرپس سیمپلکس و تست بارداری منفی بود. تست پاترژی انجام نشد. بیوپسی پوست ضایعه پوسچولار در ساق پای راست واسکولیت عروق کوچک کانونی را نشان داد.
بر اساس معیارهای بین المللی بیماری بهجت تشخیص احتمالی آن داده شد. تظاهرات پوستی بیماری بهجت متنوع است و شامل اریتم ندوزوم، کاذب فولیکولیت، ندول های آکنه فرم و ضایعات پاپولوپوستولار است که در این بیمار دیده می شود. درمان با گلوکوکورتیکوئیدها و کلشی سین آغاز شد. در ۲ ماه فالوآپ میزان بثورات کاهش یافته بود.
N Engl J Med 2023; 388:e30. March 9, 2023
