پیش بینی پیامدهای ارزیابی قلبی سنکوپ در بیماران بستری با استفاده از امتیازهای خطر معتبر

مترجم: پروین امامی – پرستار

امتیازهای معتبر خطر سنکوپ به منظور پیش بینی یک علت قلبی ایجاد شده اند و عمدتاً در تصمیم گیری برای بستری بیمار در بیمارستان بکار برده می شوند. این موضوع که آیا این امتیازها می توانند پیامدهای ارزیابی قلبی بیمار بستری را پیش بینی کننده یا خیر، نامشخص است و موضوع تحقیق ما می باشد.

روش ها: این تحقیق یک مطالعه مشاهده ای شامل بیماران متوالی پذیرش شده برای بررسی و ارزیابی سنکوپ می باشد. همه بیماران قبل از ترخیص مانیتورینگ الکتروکاردیوگرام طولانی و اکوکاردیوگرافی را انجام دادند. منطقه زیر منحنی مشخص  دستگاه گیرنده در حال کار (AUC) برای ارزیابی توانایی امتیازات خطر معتبر جهت پیش بینی یافته های مثبت در بیماران بستری بکار برده شد. متعاقباً یک واگشت چند متغیری برای شناسایی پیش بینی کننده مستقل برای ارزیابی قلبی مثبت انجام شد که سپس به داخل بهترین امتیازهای خطر پیش بینی کننده گنجانده شد.

نتایج: ۳۹۷ بیمار در تحقیق گنجانده شدند که ۵۶ نفر (۱۴٪) از آنها ارزیابی قلبی مثبت در زمان بستری داشتند. امتیاز خطر کانادایی سنکوپ و امتیاز خطر Osservatorio Epidemiologico sulla Sincope Lazio به بالاترین AUC رسیدند (به ترتیب ۰.۷۰۱ ۰.۷۷- ۰.۶۳ و ۰.۶۹۴، ۰.۷۷-۰.۶۲). با این حال همه امتیازها حساسیت نسبتاً بالا با اختصاصیت پایین ارائه کردند. واگشت چند متغیری نیز سن ≥۷۵ سال (۳.۵۰، ۷.۹- ۱.۵) و سمع قلبی غیرطبیعی (۴.۷۹، ۹.۱- ۲.۵) را یک پیش بینی کننده مستقل نشان داد. گنجاندن این عوامل سبب شد توانایی پیش بینی بسیار بالاتری در امتیازهای تعدیل شده امتیاز خطر کانادایی سنکوپ (AUC 0.778) و امتیاز خطر Osservatorio Epidemiologico sulla Sincope Lazio (AUC 0.787 ) ایجاد شود.

نتیجه گیری: امتیازهای اخیر خطر سنکوپ توانایی محدود پیش بینی برای پیامدهای بررسی قلبی سنکوپ در بیماران بستری را مشخص می کند. پزشک باید به طور بالاخص سن >۷۵ سال و سوفل قلبی یا ضربان قلب نامنظم در معاینه را در نظر بگیرد که در تعیین علت قلبی سنکوپ بسیار حائز اهمیت است. اگرچه این عوامل ممکن است مشخص و آشکار باشند اما امتیازهای خطر فعلی را میتوان به روشی تفسیر کرد که اهمیت یافته های استخراج شده از یک تاریخچه خوب و معاینه فیزیکی کامل را نادیده بگیرد.

Shir Frydman, MD. Ophir Freund, MD. Lior Zornitzki, MD. Yan Topilsky, MD

The American Journal of Medicine. Volume 137, Issue 10. P983-989.E2O. ctober 2024