Olivier van Not, M.D., Ph.D., Daan Rauwerdink, M.D., Ph.D
مردی ۴۴ ساله که قبلاً سالم بود، با سابقه ۴ روزه بثورات خارش‌دار و سابقه ۲ روزه تب و کسالت به کلینیک پوست مراجعه کرد. بثورات ابتدا روی پوست سر ظاهر شده و سپس ظرف ۲۴ ساعت در سراسر بدن پخش شده بود. بیمار سابقه آبله مرغان یا واکسیناسیون واریسلا را گزارش نکرد. معاینه فیزیکی از نظر پاپول‌ها و پوستول‌های قرمز گسترده در پشت (پانل A)، قفسه سینه، بازوها، پاها، صورت و پوست سر قابل توجه بود. بثورات چندشکلی بود و ضایعاتی با اندازه‌ها و مراحل تکامل مختلف (پانل B)، از جمله ضایعات ناف‌دار با نکروز مرکزی (فلش زرد)، پوستول‌ها (فلش سیاه) و وزیکول‌ها (فلش سفید) وجود داشت. تست آزمایشگاهی از نظر افزایش خفیف سطح آمینوترانسفراز قابل توجه بود. آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز مایع از یک وزیکول برای ویروس واریسلا-زوستر مثبت بود. تشخیص عفونت اولیه واریسلا – یا آبله مرغان – داده شد. عفونت اولیه واریسلا در بزرگسالان اغلب شدیدتر از کودکان است که اهمیت واکسیناسیون دوران کودکی را برجسته می‌کند. بزرگسالان مبتلا به عفونت واریسلا – حتی افراد دارای سیستم ایمنی سالم، مانند این بیمار – در معرض خطر بیشتری برای عوارضی مانند ذات‌الریه و آنسفالیت هستند. درمان با والاسیکلوویر خوراکی تجویز شد. بیماری بدون عارضه فروکش کرد و تنها هیپرپیگمانتاسیون باقی‌مانده از بثورات در پیگیری ۴ هفته‌ای باقی ماند.
N Engl J Med 2025;393: e18. September 17, 2025. VOL. 393 NO. 11
