Yoshinori Tateishi, MD
یک مرد بیمار ۶۰ ساله مبتلا به دیابت شیرین و سرطان کولورکتال که تحت شیمیدرمانی (تری فلوریدین/تیپیراسیل با بواسیزوماب) بود، با علائم تب ۳ روزه و درد عضلانی در اندامها مراجعه کرد. معاینه فیزیکی هیچ یافته غیرطبیعی دیگری مانند عفونت در محل پورت ورید مرکزی را نشان نداد. آزمایشهای خون یک پاسخ التهابی قابلتوجهی را نشان داد. CT ساده (توموگرافی کامپیوتری) یک کدورت شیشهای مرکزی را پیدا کرد که توسط یک ادغام حلقهای شکل در لوب پایین سمت راست احاطه شده بود (شکل A). هیچ علامتی وجود نداشت که نشان دهد ذات الریه یا آمبولی ریه منجر به ایجاد علامت هاله معکوس شده باشد. اگرچه علت ضایعه ناشناخته بود، درمان ضد میکروبی آغاز شد. در روز بعد، کشت خون برای سودوموناس آئروژینوزا مثبت شد. عفونت جریان خون مربوط به کاتتر (CRBSI) با رد سایر علتها، تشخیص داده شد و پورت وریدی مرکزی برداشته شد. پس از درمان، CT حفره را نشان داد (شکل B) که بهتدریج برطرف شد. این یافته مشخصه CT و سیر بالینی بیمار، شاخص شک برای علامت هاله معکوس را بهدنبال ایجاد آمبولی ریوی سپتیک افزایش داد. یک دوره ۸ هفتهای آنتیبیوتیک خوراکی و وریدی منجر به رفع ضایعات ریوی شد (شکل C). بیمار از زمان تکمیل درمان بدون عود بوده است.
شکل: (A) CT محوری ساده که علامت هاله معکوس را در لوب پایینی ریه در هنگام پذیرش نشان میدهد. (B) CT دو هفته پس از آشکار شدن حفره، و (C) CT هشت هفته پس از آشکار شدن.
The American Journal of Medicine. VOLUME 137, ISSUE 8, E153-E154, AUGUST 2024