Yusuke Ito, MD
یک خانم ۸۰ ساله با سابقه بیماری بافت همبند مخلوط (MCTD) برای مراقبت در خانه به درمانگاه مراجعه کرد. او بر اساس یافته های پدیده رینود، انگشتان پف دار، سفتی دست، درد مفاصل، خشکی دهان، و آنتی بادی های ریبونوکلئوپروتیئن anti-U2 مثبت به MCTD با ویژگی های اسکلرودرمی و سندرم جورگن تشخیص داده شد. بیمار در هنگام مراجعه سابقه ۶ ساله فرورفتگی و تیرگی پوست پیشانی را داشت. معاینه فیزیکی فرورفتگی هیپرپیگمنته، خطی و آتروفیک روی قسمت چپ پیشانی که به پوست ناحیه فرونتال گسترش یافته بود و همچنین طاسی سیکاتریسی (مربوط به جوشگاه زخم) را نشان داد (شکل A). به علاوه ناخن های بیمار با کدری های زمینه شیشه ای که به روی کل بستر ناخن گسترش یافته بود، سفید بودند بنابراین از هلال کوچک ناخن غیرقابل تشخیص بودند. یک نوار باریک صورتی ناخن طبیعی در نوک ناخن های مبتلای هر دو دست باقی مانده بود (شکل B). نتایج تست های آزمایشگاهی هیچ گونه شواهد دیابت ملیتوس، نارسایی کلیوی مزمن، هیپوآلبومینوری، یا سیروز را نشان نداد. عکس رادیوگرافی قفسه سینه نیز کاردیومیوپاتی را نشان نداد. بیماری بر اساس این یافته ها به ناخن Terry و شکل en coup de sabre همراه با MCTD تشخیص داده شد.
The American Journal of Medicine. Volume 138, Issue 4. E62-E63. April 2025
