Irene Frances, M.D., Maria Jose Muruzabal, M.D
یک خانم ۵۷ ساله با سابقه مالاریا که اخیراً درمان شده بود با سابقه دو هفته ای خستگی و بی اشتهایی و سابقه دو روزه تب به بیمارستان مراجعه کرد. او سه ماه قبل از مراجعه یک دوره کامل داروهای پیپراکوئین و دی هیدروارتمیسینین را برای درمان یک عفونت پلاسمودیوم ویواکس مصرف کرده بود و به سلامت طبیعی خود برگشته بود. دمای بدن بیمار ۳۹ درجه سانتی گراد و فشار خون او ۹۸/۵۰ میلی متر جیوه بود. یک معاینه فیزیکی برای بزرگی طحال (اسپلینومگالی) قابل توجه بود. تست آزمایشگاهی سطح هموگلوبین ۱۰.۶ گرم در دسی لیتر را نشان داد (محدوده مرجع ۱۲ تا ۱۵.۵). اسمیر خون محیطی که با رنگ آمیزی May-Grunwald- Giemsa آماده شد نیز گلبول های قرمز حاوی گامتوسیت های مالاریا (پیکان سیاه) و تروفوزوئیت های رسیده (پیکان سفید) احاطه شده به وسیله ارتیروسیت های غیرعفونی در شکل روزت را نشان داد. تشکیل گلبول قرمز شبه روزت که ممکن است در عفونت P.falcimhv,l یا P.vivax دیده شود، گمان می شودکه مکانیسمی باشد که سلول های آلوده بدان وسیله بتوانند از تجزیه (سکستراسیون) داخل طحالی، فاگوسیتوز، قرار گرفتن احتمالی در معرض داروهای ضد مالاریا فرار کنند. تست های آنتی ژنی برای P.vivax مثبت بود و بار انگلی در گلبول های قرمز کمتر از ۱٪ بود. تشخیص مالاریا به دلیل عود عفونت P.vivax گذاشته شد. درمان با دوره دیگری از داروهای ضد مالاریا شروع شد. بیمار در سه هفته پیگیری مجدداً ارزیابی شد و بدون تب و بدون علامت بود.
N Engl J Med 2024;390:1905. May 25, 2024. VOL. 390 NO. 20
