Marie Plante, M.D., Janice S. Kwon, M.D., Sarah Ferguson, M.D
در سال ۲۰۲۰ بیشتر از ۶۰۰.۰۰۰ نفر در سرتاسر جهان به سرطان تهاجمی گردن رحم یا سرویکال تشخیص داده شدند که عمدتاً در مراحل پیشرفته بیماری قرار داشتند. در کشورهای توسعه یافته نسبت بالایی از سرطان ها به دلیل برنامه های غربالگری موثر در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند.
هیسترکتومی رادیکال یک استاندارد مراقبت برای درمان سرطان گردن رحم در مرحله اولیه است. البته مطالعات مشاهده ای هیچ تفاوتی را در بقای کلی بیمارانی که تحت جراحی هیسترکتومی رادیکال قرار گرفتند و کسانی که عمل جراحی هیسترکتومی ساده برای سرطان سرویکال که طبق سیستم مرحله بندی فدراسیون بین المللی ژنیکولوژی و مامایی (FIGO) ۲۰۰۹ در مرحله IA۲قرار داشتند، نشان نداد.
چند مطالعه گذشته نگر نشان داده اند که احتمال تراوش پارامتریال در بیماران مبتلا به سرطان سرویکال مرحله IB۱ طبق معیارهای FIGO 2009 که منطبق با سرطان کم خطر ( یعنی ضایعات ≤۲ سانتی متر با ندول های منفی، بدون هجوم به فضای لنفوواسکولار و عمق تهاجم استرومایی <۱۰ میلی متر است) است نشان می دهد که عمل جراحی رادیکال ممکن است یک گزینش ایمن برای این جمعیت باشد. اگرچه این داده ها گذشته نگر هستند، ممکن است محققان لزوم برداشتن پارامتر و انجام عمل جراحی رادیکال در بیماران مبتلا به بیماری کم خطر را مورد سوال قرار دهند. مولفان این رشته در مرور سیستماتیک اخیر بر روی ۲۱ مطالعه نتیجه گرفتند که هیسترکتومی ساده در مقایسه با هیسترکتومی رادیکال برای درمان بیماری سرطان سرویکال مرحله IA۲ یا IB۱ (ضایعات ≤۲ سانتی متر) طبق معیارهای FIGO 2009 در کل مورد قبول می باشد، اما نگرانی هایی را ایجاد میکند به این ترتیب که هیسترکتومی ساده برای بیماری IB۱ ممکن است به پیامدهای بدتر منجر شود و میزان مرگ و میر بعد از هیسترکتومی ساده ۵.۸٪ در مقایسه با میزان مرگ بعد از هیسترکتومی رادیکال ۴.۵٪ می باشد.
البته کیفیت مطالعات متغیر بود که نتایج بدست آمده از این تحقیقات را محدود کرد. مطالعه مبتنی بر جمعیت دیگر نشان داد که بقای ۵ ساله در بین بیماران مبتلا به سرطان سرویکال مرحله IB۱ FIGO 2009 با اندازه ضایعات که بیشتر از ۲ سانتی متر نباشد، در بین بیمارانی که تحت هیسترکتومی ساده قرار گرفتند نسبت به افرادی که تحت هیسترکتومی رادیکال قرار گرفتند، ۲.۹ نقطه صدک پایین تر بود؛ البته مطالعه چند محدودیت مهم داشت که شامل داده های ناقص برای متغیر های هیستوپاتولوژیکی و فقدان ارزیابی گره لنفی در ۱۹٪ از بیمارانی که تحت هیسترکتومی ساده قرار داشتند بود. ما کارآزمایی SHAPE (هیسترکتومی ساده و ارزیابی گره لگنی) را برای ارزشیابی ایمنی هیسترکتومی ساده در مقایسه با هیسترکتومی رادیکال در بیماران مبتلا به سرطان گردن رحم مرحله اولیه و کم خطر را طراحی کردیم.
تاریخچه: داده های گذشته نگر نشان می دهند که شیوع نفوذ سلول های سرطانی به پارمتریال در بیماران مبتلا به سرطان سرویکال کم خطر در مرحله اولیه پایین است که نیاز به هیسترکتومی رادیکال در این بیماران را سوال برانگیز می کند.. البته داده ها از کارآزمایی های بزرگ تصادفی شده برای مقایسه پیامدهای هیسترکتومی رادیکال و ساده وجود ندارند.
روش ها: ما یک کارآزمایی چند مرکزی، تصادفی شده در سطح خوب برای مقایسه هیسترکتومی رادیکال با هیسترکتومی ساده شامل ارزیابی گره لنفی در بیماران مبتلا به سرطان سرویکال کم خطر (ضایعات کمتر از ۲ سانتی متر با هجوم استرومایی محدود) انجام دادیم. پیامد اولیه عبارت بود از عود سرطان در منطقه لگن (عود لگنی) طی سه سال.
نتایج: در بین ۷۰۰ بیماری که به طور تصادفی در گروه ها تقسیم شدند (۳۵۰ نفر در هر گروه)، طبق معیارهای فدارسیون بین المللی زنان و مامایی ۲۰۰۹ (FIGO) اکثریت تومورهایی داشتند که در مرحله IB۱ بودند (۹۱.۷٪)، ویژگی های هیستولوژیک سلول سنگفرشی را داشتند (۶۱.۷٪) و همچنین گرید ۱ یا ۲ بودند (۵۹.۳٪). بروز عود لگنی طی سه سال با میانگین زمان پیگیری ۴.۵ سال معادل ۲.۱۷٪ در گروه هیسترکتومی رادیکال و ۲.۵۲٪ در گروه هیسترکتومی ساده بود (۰.۳۵؛ -۱.۶۲ تا ۲.۳۲). نتایج در یک آنالیز پیش پروتکل مشابه بودند. بروز بی اختیاری ادرار در گروه هیسترکتومی ساده نسبت به گروه هیسترکتومی رادیکال طی ۴ هفته بعد از عمل جراحی (۲.۴٪ در برابر ۵.۵٪) و بیشتر از ۴ هفته (۴.۷٪ در برابر ۱۱٪) پایین تر بود. بروز احتباس ادراری در گروه هیسترکتومی ساده نیز طی ۴ هفته بعد از عمل جراحی (۰.۶٪ در برابر ۱۱٪) و بیشتر از ۴ هفته (۰.۶٪ در برابر ۹.۹٪) نسبت به هیسترکتومی رادیکال پایین تر بود.
نتیجه گیری: هیسترکتومی ساده در بیماران مبتلا به سرطان کم خطر سرویکال با توجه به بروز سه ساله عود لگنی و همراه با خطر پایین بی اختیاری یا احتباس ادراری کمتر نبود.
N Engl J Med 2024; 390:819-829. February 29, 2024
