سال 19, شماره 144, ماهنامه عرصه پزشکی

نکروز خودبخودی کارسینوم کبدی

Taiki Mori, MD., Hisashi Kametaka, MD

یک آقای ۶۳ ساله مبتلا به سیروز الکلی، فیبریلاسیون دهلیزی مزمن و نارسایی مزمن کلیه به دلیل توده کبدی که درCT اسکن تشخیص داده شد، به بیمارستان ما ارجاع شد. دو ماه قبل، در CTدینامیک توده ۳۰ میلی متری را در قطعه ۳/۲ نشان داد که افزایش فاز شریانی و تخلیه را در فاز تعادل نشان می دهد (شکل A). پس از بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی تشدید شده و شروع درمان با گیرنده آنژیوتانسین – مهارکننده نپری لیزین (ARNI)، یک CT پیگیری حدود یک ماه بعد نشان داد که تراکم توده کاهش یافته و افزایش کنتراست ضعیف (شکل B) که نشان دهنده نکروز داخلی است. مارکرهای تومور با کاهش AFP از ۳۰.۷ به ۱۱.۸ نانوگرم در میلی لیتر، PIVKA-II از ۱۲۴ به ۳۰mAU/mL بهبود یافتند. بیمار مبتلا به کارسینوم کبدی (HCC) با نکروز داخلی تشخیص داده شد و تحت لاپاراسکوپی رزکسیون جانبی کبد قرار گرفت (شکل C). هیستوپاتولوژی نکروز خودبخودی کامل، بدون سلول های تومور زنده را تایید کرد.

The American Journal of Medicine. Volume 138, Issue 1. E3-E4. January 2025