Claretha Lyas, MD
بیماری مزمن کلیوی و بیماری قلبی- عروقی از علت های شایع بیماری زایی و مرگ و میر در ایالات متحده امریکا هستند. تعدیل رژیم غذایی علاوه بر درمان دارویی یک راهکار مهم برای کاهش پیشروی بیماری می باشد. رژیم غذایی غنی از میوه ها و سبزیجات مانند رژیم غذاییDASH (روش های رژیم غذایی برای متوقف ساختن هیپرتانسیون)، رژیم غذایی مدیترانه ای، و رژیم های وگان (گیاه خواری) از طریق انواع مکانیسم هایی که به طورکامل درک نشده اند، سبب کاهش خطر پیشروی بیماری مزمن کلیوی و بیماری قلبی- عروقی می شوند. شواهد نشان می دهند که این رژیم های غذایی سرشار از پتاسیم هستند که یک عامل رژیمی مهم برای کاهش فشار خون می باشند. همچنین مشخص شده که رژیم های غذایی سرشار از منیزیم تولید سیتوکین های التهابی و پرواتروژنیک در سلول های اندوتلیال را پایین تر می آورند. به علاوه، رژیم های غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات بار اسید رژیم غذایی را کاهش می دهند و از طریق محتوای پتاسیم، منیزیم ، و کلسیم که در آنها است اثر خالص آلکالیزکنندگی را ارائه می کنند. این مورد در تضاد با رژیم های غذایی اسیدی مانند رژیم های غذایی معمولی غربی یا رژیم های با پروتئین حیوانی بالا و زیاد است که از طریق تولید یون های هیدروژن از فسفر و پروتئین سبب اثر خالص اسیدی شدن محیط بدن می شوند. رژیم غذایی با پروتئین حیوانی زیاد از طریق مسمومیت توبولار ناشی از افزایش غلظت آمونیم و فعال سازی سیستم رنین آنژیوتنسین و از طریق مسیر کمپلمان جایگزین می تواند اثرات مضری بر روی کلیه ها اعمال کند.
گورایا و همکارانش مزیت رژیم های غذایی سر شار از میوه ها و سبزیجات بر روی پیشروی بیماری مزمن کلیوی، کنترل فشار خون، و شاخص های خطر بیماری قلبی- عروقی در یک جمعیت بیمار مبتلا به فشار خون اولیه را گزارش دادند. آنها در یک کارآزمایی کنترل و تصادفی شده، ۱۵۳ بیمار سرپایی ۱۸ تا ۷۰ سالِ مبتلا به ماکروآلبومینوری به صورت نسبت آلبومین به کراتی نین ادرار >۲۰۰ میلی گرم/ گرم بدون دیابت، بدون بیماری قلبی – عروقی شناخته شده (CV) اما در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری CV به دلیل داشتن ماکروآلبومینوری، سطح طبیعی CO2 پلاسما، و عملکرد طبیعی کلیه را طی پنج سال تحت ارزیابی شاخص های پیشروی بیماری کلیوی و خطر بیماری قلبی- عروقی قرار دادند. این جمعیت بیمار در حالی انتخاب شدند که هیچ گونه بیماری قلبی- عروقی شناخته شده ای نداشتند اما در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری بودند و بنابراین بیشترین مزیت بالقوه را از تعدیل رژیم غذایی می بردند. محققان بیماران سرپایی مبتلا به هیپرتانسیون را به طور تصادفی به نسبت ۱:۱:۱ شامل ۵۱ بیمار در هر یک از سه گروه به گروه دریافت کننده میوه ها و سبزیجات، گروه دریافت کننده تکه های سدیم بیکربنات برای متناسب ساختن محتوای الکالینی میوه ها و سبزیجات، یا مراقبت معمولی اختصاص دادند. همه افراد درمان مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین (انالاپریل) و درمان استاتین (اتورواستاتین) که تا حد تحمل برای بیمار باشد را طبق کتاب راهنما دریافت کردند.
محققان متوجه شدند که گروه های دریافت کننده میوه و سبزیجات، و مصرف کننده سدیم بی کربنات خوراکی در مقایسه با گروه مراقبت معمولی از نظر آماری کاهش معنی داری در میزان آلبومینوری و کاهش آرامتر میزان فیلتراسیون گلومرولار تخمینی (eGFR) را تجربه کردند. در این تحقیق ۵ ساله، کاهش این مواد طی دو سال اول رخ داد و میزان کاهش آلبومینوری ۳۳ میلی گرم/ گرم بالا بود و میزان کاهش eGFRا۴.۷۶ تا ۶.۰۳ میلی لیتر/ دقیقه/ ۱.۷۳ متر مربع در مقایسه با گروه مراقبت معمولی بود که معادل ۸.۶ تا ۱۰.۸ میلی لیتر/ دقیقه/ ۱.۷۳ مترمربع بوده است. گروه میوه ها و سبزیجات در مقایسه با گروه های مراقبت معمولی و مصرف کننده سدیم بی کربنات خوراکی نیز بیشترین کاهش را در شاخص های خطر بیماری CV شامل فشار خون سیستولیک، کلسترول لیپوپروتئین با تراکم پایین، کلسترول لیپوپروتئین (a)، و شاخص توده بدن نشان دادند. این تغییرات از نظر بالینی با کاهش ۵ میلی متر جیوه در فشار خون سیستولیک، ۶ میلی گرم/دسی لیتر کاهش در کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین، ۳ میلی گرم/دسی لیتر کاهش در کلسترول لیپوپروتئین (a)، و ۱ کیلوگرم/ مترمربع کاهش در شاخص توده بدن در مقایسه با مصرف انالاپریل و اتورواستاتین به تنهایی همراه بودند. محققان نشان دادند که متوسط دُزهای داروهای ضد فشار خون و استاتین ها در گروه دریافت کننده میوه ها و سبزیجات در مقایسه با گروه مراقبت معمولی پایین تر بود. بنابراین میوه ها و سبزیجات مزیت افزوده ای را نسبت به مراقبت معمولی نشان دادند.
این مطالعه به خاطر مسیری که انجام شده بود، مدیریت محدودیت در منابع موجود آن، و تنوع جمعیت بکار گرفته شده در تحقیق، یک موفقیت قابل توجه بود. ۱۰ سال طول کشید تا نمونه افراد مورد نیاز در تحقیق که فقط هیپرتانسیون، ماکروالبومینوری بدون دیابت، و عملکرد طبیعی کلیه با میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمینی >۹۰ میلی لیتر/ دقیقه/ ۱.۷۳ مترمربع داشته باشند، ثبت نام شوند. همچنین جمعیت ثبت نام شده در تحقیق شامل ۴۷٪ افراد افریقایی – امریکایی بودند که در کارآزمایی های بالینی با دشواری همراه است. تعداد زیادی از افراد افریقایی- امریکایی در گروه تحقیق توانایی کارآزمایی در ایجاد جمعیت بیمار مختلف و احتمال موفقیت اقدام رژیم غذایی در جمعیت های اقلیت که در معرض خطر داشتن منابع محدود و دسترسی ضعیف به مراقبت پزشکی بودند را نشان میدهند. به علاوه این تحقیق استدلالی برای مطالعات بیشتر درباره اقدامات رژیم غذایی در جمعیت هایی ارائه می کند که نسبت به مراقبت دارویی سنتی شکاک هستند.
این مطالعه اولین کارآزمایی کنترل-تصادفی شده و اقدام شده بود که تولید بالقوه آلکالین در میوه ها و سبزیجات در مقایسه با درمان با سدیم بی کربنات خوراکی و اثرات آن بر روی پیشروی بیماری کلیه و خطر بیماری قلبی- عروقی در یک جمعیت بیمار با عملکرد طبیعی کلیه را مقایسه کرد. به علاوه این مطالعه نشان میدهد که میوه ها و سبزیجات مزیت افزوده نسبت به مراقبت معمولی دارند و حمایت اساسی برای ارزیابی روتین آلبومینوری در جمعیت بیمار مبتلا به هیپرتانسیون اولیه ارائه می کند.
این تحقیق تکمیل کننده مطالعه مشابهی است که پارامترهای مشابه در یک جمعیت مبتلا به بیماری مزمن کلیوی درجه سه (Egfrا۳۰ تا ۵۹ میلی لیتر/ دقیقه/ ۱.۷۳ مترمربع) را بررسی می کند نه جمعیتی با عملکرد طبیعی کلیه، همانطور که در این تحقیق انجام شد. در اینجا نتایج مشابهی گزارش شدند که مزیت مداوم مصرف میوه و سبزیجات در عدم پیشروی بیماری کلیوی و خطر بیماری قلبی- عروقی را نشان میدهند. مطالعه اخیر در مقایسه با مطالعه قلبیِ محققان در گروه بزرگی از بیماران با تعداد مشابه افراد افریقایی- امریکایی و هیسپانیک انجام شد. همچنین پیامدها در مطالعه فعلی در مقایسه با مطالعه قبلی که پیامدها به صورت اولیه (تغییر Egfr) در برابر ثانویه (پارامترهای آسیب کلیوی ترشح ادرار، شاخص توده بدن، فشار خون سیستولیک ، و سطوح کلسترول پلاسما) را توضیح می دادند، مورد بررسی قرار گرفتند و شاخص های خطر بیماری قلبی- عروقی در این تحقیق فعلی را بارزتر ساخت.
این تحقیق مزیت های مصرف میوه ها و سبزیجات بر روی شاخصهای قلبی- عروقی و کلیوی را مشخص میکند، در حالی که محدودیت های دائمی درباره مصرف غذاهای سالم و تداوم در رژیم های غذایی مخصوصاً در جوامع حاشیه نشین را در برمی گیرد. محققان زمان و منابع مهمی را برای حفظ گروه تحقیق توضیح دادند، زیرا این جمعیت خاص بیمار کمتر از ۱٪ از بیماران مبتلا به فشار خون اولیه را می سازند و شامل تعداد کمی از افرادی می شود که آن را بکار می گیرند. به علاوه این بیماران تقریباً ۵۰٪ افریقایی- امریکایی هستند که بی شک تلاش آنها برای حفظ رژیم غذایی متفاوت از آن چیزی است که برای جوامع غیر اقلیت لازم میباشد. به همین ترتیب این تحقیق نه تنها درباره تمایل و درگیری جوامع حداقل در اقدامات رژیم غذایی صحبت می کند بلکه نیاز برای تغییر سیستمیک موجود بودن بیشتر میوه ها و سبزیجات برای همه جوامع را مشخص می کند . این مسئله نشان می دهد که این تحقیق باید شواهد بیشتری را برای حمایت از نیاز به مصرف میوه و سبزیجات جهت کنترل بیماری کلیوی مزمن و قلبی- عروقی به مطالعه اضافه کند. پیشگامی های این خط مشی که شامل حذف دسرهای غذایی، ایجاد سوبسید و کوپن ها برای میوه ها و سبزیجات، باغ های ملی انگیزه بخش، درگیر کردن جامعه و سازمان های مدنی، و در نظر گرفتن تخفیف در پرداخت حق بیمه با افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات هستند باید اجرا شده و برای غلبه بر موانع تغییر رژیم غذایی در نظر گرفته شوند.
محققان تعداد کمی محدودیت برای این تحقیق ذکر کرده اند، برای مثال محققان فقدان داده های اختصاصی درباره درمان سدیم بی کربنات را به عنوان یک محدودیت مهم تحقیق توضیح دادند. محدودیت های دیگر شامل فقدان داده ها درباره تفاوت ها در مصرف سدیم رژیمی است که می تواند در نتایج تحقیق نقش داشته باشد. همچنین عدم تایید مقدار مشخص و از پیش تعیین شده مصرف میوه ها و سبزیجات نیز از محدودیت های تحقیق است، اگرچه تحقیق نشان داد که سطوح دی اکسی کربن کلی پلاسما و غلظت های بی کربنات پلاسما در درمان سدیم بی کربنات و گروه های مصرف کننده میوه ها و سبزیجات بالاتر بودند.
مطالعات آینده می توانند این یافته ها را در جمعیت های بزرگ بیمار آزمایش کنند و توضیح دهند که چگونه مکانیسم های مصرف بیشتر میوه و سبزیجات می توانند خطر پیشروی بیماری کلیوی و بیماری قلبی- عروقی را کاهش دهند. به علاوه مطالعات آتی با اندازه نمونه بزرگتر و دوره های پیگیری طولانی تر می توانند تعیین کنند که ایا مصرف بالاتر میوه ها و سبزیجات وقایع و پیامدهای قلبی- عروقی را کاهش می دهد یا خیر.
The American Journal of Medicine, Volume 137, Issue 11. P1025-1026. November 2024
