Deshan F. Sebaratnam, F.A.C.D. James P. Pham, M.D
مردی ۸۴ ساله با سابقه ملانوم پیشانی راست که با متاستازهای حین انتقال به پوست سر عارضه داشت به کلینیک پوست مراجعه کرد. هفت ماه قبل از مراجعه فعلی، درمان با دو عامل ایمونوتراپی آغاز شده بود که منجر به کوچک شدن ندول های متاستاتیک پوست سر شده بود. سپس رسوبات متاستاتیک ندولر با لکه های خاکستری که در سر او ظاهر شده بود جایگزین شد. در معاینه فیزیکی، لکه های آبی مایل به خاکستری متعدد روی پوست سر و همچنین یک زخم التیام نیافته از تروما (پانل A) وجود داشت. بیوپسی با هدایت درموسکوپی، از چهار ماکول ماکروفاژهای مملو از ملانین پراکنده را در درم سطحی و میانی بدون هیچ شواهدی از ملانوم باقیمانده (پانل B) نشان داد. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی نمونه بیوپسی برای نشانگرهای ملانوم نیز منفی بود. تشخیص ملانوز تومورال داده شد. ملانوز تومورال ضایعه پوستی رنگدانه ای است و زمانی ایجاد می شود که ملانین آزاد شده از سلول های ملانوما توسط ماکروفاژهای پوستی جذب شود. این عارضه می تواند پس از بازگشت ملانوم، گاهی اوقات به عنوان پاسخ به ایمونوتراپی دیده شود. عدم وجود گره از ملانوز تومور حمایت می کند. با این حال، ارزیابی بافت شناسی برای افتراق متاستاز ملانوم از ملانوز تومورال مورد نیاز است. بیماران مبتلا به ملانوز تومورال باید تحت پیگیری منظم پوستی قرار گیرند و هر ضایعه جدیدی – به ویژه پاپول ها یا گره ها – برای بیوپسی در نظر گرفته شود. نظارت مداوم برای ملانوم راجعه در این بیمار ادامه یافت.
N Engl J Med 2025;392:698. VOL 392. NO 7. February 12, 2025
