سال 18, شماره 128, ماهنامه عرصه پزشکی

ارتباط شیوه زندگی با فعالیت فیزیکی شدید و متناوب با بروز سرطان در بین افراد بزرگسالی که ورزش نمی کنند

مترجم: پروین امامی پرستار

 آیا شیوه زندگی فعالیت فیزیکی شدید و متناوبِ (VILPA) کوتاه مدت (کمتر یا مساوی با یک و دو دقیقه) یک ارتباط پاسخ-دُز با بروز سرطان در بین افراد بزرگسالی که ورزش نمی کنند، دارد؟

در این مطالعه فرقه ای آینده نگر طبق گزارشات فردیِ ۲۲۳۹۸ فرد بزرگسالی که ورزش نمی کنند، با حداقل ۳.۴ تا ۳.۶ دقیقه VILPA در روز در مقایسه با افراد بدون VILPA  با ۱۷٪ تا ۱۸٪ کاهش خطر کلی وقوع سرطان همراه بودند. میانگین روزانه VILPA ۴.۵ دقیقه با ۳۱٪ تا ٪۳۲ کاهش در وقوع سرطان همراه با فعالیت فیزیکی همراه بود.

یافته های این تحقیق فرقه ای بزرگ نشان می دهند که ۳ تا ۴ دقیقه VILPA در هر روز ممکن است با کاهش خطر وقوع سرطان همراه باشد: بنابراین VILPA ممکن است یک اقدام نویدبخش برای پیشگیری از سرطان در بین افرادی باشد که در زمان فراغت نمی توانند یا انگیزه ای برای ورزش کردن ندارند.

ارتباط بین شدت فعالیت فیزیکی (PA) و محل های سرطان خاص مانند سرطان های پستان و کولون به مقدار ورزش کردن بستگی دارد و فعالیت فیزیکی شدید (VPA) در مقایسه با شدت کمتر با کاهش بیشتر خطر همراه است. اگرچه VPA از نظر زمانی موثر است، اما دوره های زمانی سازمان دهی شده ورزش ممکن است برای اغلب بزرگسالان میانسال مطلوب یا امکان پذیر نباشد. شیوه زندگی فعالیت فیزیکی متناوب و شدید (VILPA) به دوره های گهگاه و مختصر (یعنی تا ۱-۲ دقیقه ) VPA طی زندگی روزمره اطلاق می شود مانند خیلی سریع راه رفتن یا بالا رفتن از پله. بنابراین VILPA را نمی توان به وسیله پرسشنامه مشخص کرد؛ بنابراین استفاده از ردیاب های پوشیدنی ضروری است. تحقیق اخیر ارتباط سودمند VILPA روزانه با مرگ و میر کلی ناشی از سرطان را نشان داد، البته تعداد کم مرگ های ناشی از سرطان مانع از بررسی دقیق پاسخ- دُز نشد. تا جایی که ما می دانیم هیچ تحقیقی ارتباط بین VILPA با بروز سرطان را بررسی نکرده است. ما در نمونه بزرگی از افراد بزرگسال غیرفعال (کسانی که ورزش نمی کنند)، ارتباط پاسخ- دُز مدت روزانه VILPA که با وسیله اندازه گیری شد را با بروز سرطان ارزیابی کردیم و حداقل مقدار VILPA برای کاهش خطر سرطان را تخمین زدیم.

اهمیت: فعالیت فیزیکی شدید (VPA) یک روش موثر زمانی برای حصول به فعالیت فیزیکی توصیه شده جهت پیشگیری از سرطان است، البته دوره های طولانی تر و سازماندهی شده VPA (از طریق ورزش سنتی) برای بسیاری از افراد ناخوشایند یا غیرقابل دسترسی است.

بررسی ارتباط بین پاسخ – دُز شیوه زندگی فعالیت فیزیکی متناوب و شدید روزانه (VILPA) اندازه گیری شده با وسیله و بروز سرطان، و تخمین حداقل دُز مورد نیاز برای حداکثر ۵۰٪ کاهش خطر سرطان.

این تحلیل گروهی آینده نگر بر روی ۲۲۳۹۸ فرد بزرگسالی که ورزش نمی کنند از زیر نمونه شتاب سنج های بیوبانک بریتانیا جمع آوری شد. شرکت کنندگان از ۳۰ اکتبر ۲۰۲۱ ( مرگ و میر و بستری) یا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۱ (ثبت های سرطان) تحت پیگیری قرار گرفتند.

اکسپوژر: VILPA  روزانه تا ۱ و تا ۲ دقیقه به وسیله شتاب سنج های پوشیده شده بر روی مچ دست غالب شرکت کنندگان ارزیابی شد.

پیامدها و معیارهای اصلی: وقوع کلی سرطان و سرطان مربوط به PA (یک پیامد مرکب از ۱۳ محل سرطان همراه با سطوح پایین PA). نسبت های خطر و Cls ۹۵٪ با استفاده از اسپلاین های معکب تعدیل شده برای سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن، مصرف الکل، مدت خواب، مصرف میوه و سبزیجات، تاریخچه سرطان والدین، PA با شدت سبک و متوسط، و VPA از دوره های بیشتر از یک یا دو دقیقه در صورت لزوم تعیین شدند.

نتایج: نمونه تحقیق متشکل از ۲۲۳۹۸ شرکت کننده (میانگین سنی، ۶۲ سال) بود. طی میانگین پیگیری ۶.۷ (۱.۲) سال (۱۴۹.۶۵۰ فرد- سال)، ۲۳۵۶ واقعه کلی بروز سرطان رخ داد که در بین آن ۱۰۸۴ واقعه به سرطان در رابطه با PA مربوط می شد. تقریباً همه (۹۲.۳٪) VILPA به دوره تا یک دقیقه تعلق داشت. مدت روزانه VILPA به روش نزدیک به خطی با پیامدها ارتباط داشت و منحنی های پاسخ – دُز برای سرطان مربوط به PA نسبت به بروز کلی سرطان شیب بیشتری داشت. میانگین مدت روزانهVILPA  با دوره های تا یک دقیقه (۴.۵ دقیقه در روز) در مقایسه با عدم VILPA با HR ۰.۸۰ (۰.۹۲- ۰.۶۹) برای سرطان کلی و ۰.۶۹ (۰.۸۶- ۰.۵۵) برای سرطان مربوط به PA ارتباط داشت. حداقل دُز ۳.۴ دقیقه در هر روز برای بروز کلی سرطان (۰.۸۳؛ ۰.۹۳- ۰.۷۳) و ۳.۷ دقیقه برای بروز سرطان مربوط به PA (۰.۷۲؛ ۰.۸۸ – ۰.۵۹) بود. یافته ها برای دوره VILPA تا دو دقیقه مشابه بودند.

نتیجه گیری و ارتباط: یافته های این تحقیق فرقه ای آینده نگر نشان می دهند که مقدار کم VILPA با خطر پایین تر وقوع سرطان همراه است. VILPA روزانه ممکن است اقدامی نویدبخش برای پیشگیری از سرطان در جمعیت هایی باشد که نمی توانند یا انگیزه ای برای ورزش کردن در اوقات فراغت ندارند.

Emmanuel Stamatakis, PhD; Matthew N. Ahmadi, PhD

JAMA Oncol. July 27, 2023. doi:10.1001/jamaoncol.2023.1830

نوشته های مشابه