Yuichiro Shimoyama, M.D., Yoshitaka Tomoda, M.D., Ph.D
مردی ۹۰ ساله با فیبریلاسیون دهلیزی و زوال عقل با شروع ناگهانی تنگی نفس که ۱ ساعت قبل شروع شده بود به بیمارستان مراجعه کرد. قبل از بستری، او بر اساس بحث در مورد ترجیحات خود با پزشک مراقبت های اولیه خود، از درمان ضد انعقاد استفاده نمی کرد. معاینه فیزیکی برای تاکی پنه و تاکی کاردی قابل توجه بود. در رادیوگرافی قفسه سینه، عروق ریوی در میدانهای ریه راست (پانل A) قابل مشاهده نبود – یافتهای که به عنوان علامت Westermark شناخته میشود، که نشاندهنده ناحیه اولیگمی دیستال تا آمبولی ریوی است. علاوه بر این، شریان ریوی نزولی راست بزرگ شد (پانل A، پیکان) – یافته ای که به عنوان علامت Palla شناخته می شود، یافته نادر دیگری که با آمبولی ریه مرتبط است. الکتروکاردیوگرام، وارونگی موج T را در لیدهای تحتانی نشان داد و سطح D-dimer بالا بود. CT آنژیوگرافی ریه قفسه سینه، وجود آمبولی ریوی را در هر دو شریان ریوی، عمدتاً در سمت راست (پانل B، ستاره) تایید کرد. سی تی اسکن همچنین اولیگمی در پارانشیم ریه در سمت راست (پانل C) را نشان داد. تشخیص آمبولی ریه داده شد. درمان با آپیکسابان آغاز شد و وضعیت بیمار به سرعت بهبود یافت. در یک ویزیت پیگیری ۵ ماهه، حال او خوب بود.
N Engl J Med 2025;392: e2. VOL. 392 NO. 1. January 1, 2025