سال 18, شماره 139, ماهنامه عرصه پزشکی

سندرم ناخن زرد

Ioannis Kournoutas, M.D.  Ericka E. Tung, M.D., M.P.H

خانم ۶۷ ساله‌ای با سابقه رینوسینوزیت مزمن با سابقه ۱ هفته‌ای تنگی نفس و سرفه به اورژانس مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، متوجه شدیم که تمام ۱۰ ناخن انگشتانش زرد و ضخیم شده بودند (پانل A). ادم حفره‌ای نیز در پاها وجود داشت (پانل B) و کاهش صداهای تنفسی در سمت ریه چپ مشاهده شد. رادیوگرافی قفسه سینه، افیوژن پلور را در سمت چپ نشان داد. توراسنتز انجام شد و ۱.۱ لیتر مایع شیری رنگ زرد (پانل C) خارج شد. یافته‌های حاصل از تجزیه‌وتحلیل مایع پلور با افیوژن شیلوس همخوانی داشت. تشخیص سندرم ناخن زرد داده شد. سندرم ناخن زرد یک اختلال نادر است که به‌وسیله گزانتونیشی (ناخن‌های زرد)، لنف ادم و بیماری‌های تنفسی فوقانی یا تحتانی مانند برونشکتازی، پلورال افیوژن یا سینوزیت مزمن مشخص می‌شود. ویژگی‌های بالینی ممکن است به‌صورت غیرهم‌زمان رخ داهند و به‌طور خودبه‌خود کاهش پیدا کنند و تشخیص را چالش برانگیز کنند. تصور می‌شود که سندرم ناخن زرد یک اختلال در سیستم لنفاوی است، اگرچه پاتوژنز ناشناخته باقی‌مانده است. بیماران مشکوک به سندرم ناخن زرد باید برای ارزیابی ریوی و لنفاوی از جمله لنفوسینتی گرافی احتمالی ارجاع داده شوند. درمان سندرم ناخن زرد حمایتی است. این بیمار درنهایت درمان طولانی‌مدت با کاتترهای پلور را برای مدیریت افیوژن شیلوس مداوم دریافت کرد. او همچنان تحت مراقبت یک تیم بین رشته‌ای است.

N Engl J Med 2024;391:68. July 3, 2024. VOL. 391 NO. 1