Hong-Hao Hu, M.D. Jiu-Hong Li, M.D., Ph.D
یک آقای ۱۹ ساله با سابقه آکنه ولگاریس خفیف با سابقه ۱۰ روزه آکنه که به سرعت در حال بدتر شدن می باشدو همچنین همراه با تب، دردهای عضلانی و زانو درد به کلینیک پوست مراجعه کرد. دمای بدن او ۳۸.۵ درجه سانتیگراد بود. در معاینه فیزیکی، ضایعات پاپولونودولار و پوسچولار منتشر شده با نواحی پوسته پوسته پوشاننده در سرتاسر پیشانی، بینی، گونه‌ها و چانه (پانل‌های A و B) مشاهده شد. ضایعات مشابهی در گردن، شانه ها، قفسه سینه، پشت و ران وجود داشت. درمطالعات آزمایشگاهی، لکوسیتوز نوتروفیل و افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز و سطح پروتئین واکنشی C قابل توجه بود. کشت سواب پوست فقط کوتی باکتریوم آکنه را رشد داد. بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه بیوپسی پوست که از پشت گوش چپ گرفته شد، فولیکولیت چرکی همراه با ادم پوستی مجاور را نشان داد. تشخیص آکنه فولمینانس – یک نوع حاد و شدید آکنه التهابی – انجام شد. آکنه فولمینانس ممکن است با علائم سیستمیک مانند تب، میالژی، آرترالژی و حتی ضایعات استخوانی استئولیتیک همراه باشد. تصویربرداری استخوان هیچ ضایعات استئولیتیک را در این بیمار نشان نداد. این وضعیت ممکن است با درمان با ایزوترتینوئین ایجاد شود یا مانند این مورد، خود به خود رخ دهد. درمان با گلوکوکورتیکوئیدهای خوراکی، ایزوترتینوئین و یک عامل ضد میکروبی موضعی آغاز شد. در پیگیری ۶ هفته ای، علائم سیستمیک برطرف شده و آکنه کاهش یافته بود (پانل C).
N Engl J Med 2024;391:1440. October 16, 2024. VOL. 391 NO. 15
