مترجم: شیدا برخورداری – ارشد مهندسی پزشکی
از هر دو نوزادی که از زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ متولد می‌شود، یک نوزاد دارای عوارضی است که بیشتر آن‌ها شامل زایمان زودرس، وزن زیاد هنگام تولد و بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان است. هایپرگلیسمی در طول دوران بارداری مادر مهمترین عامل خطر برای این عوارض است.
بیشترین سطح خطر این موارد در بین افرادی که حاملگی خود را با سطوح هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر از هدف شروع می‌کنند، مشاهده می‌شود. مطالعات کوهورت و اخیراً کارآزمایی‌های مداخله‌ای به صراحت نشان داده‌اند که نتایج بارداری با بهبود سطح گلوکز مادر بهبود پیدا می‌کنند. با این حال، علی‌رغم پیشرفت‌های صورت گرفته در درمان با انسولین، پایش مداوم گلوکز و انگیزه بالا در بین افراد باردار برای مدیریت دیابت، اکثر افراد باردار مبتلا به دیابت سطوح گلوکز در محدوده هدف گلوکز مخصوص حاملگی یعنی ۶۳ تا ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۳.۵ تا ۷.۸ میلی مول در لیتر) ندارند که این ارقام از محدوده هدف ۷۰ تا ۱۸۰ میلی گرم در دسی لیتر (۳.۹ تا ۱۰ میلی مول در لیتر) برای افراد غیرباردار کمتر است.
الگوهای غذایی تغییر یافته، تغییرات قابل توجه حاملگی در حساسیت به انسولین، و اهداف دقیق گلوکز مخصوص بارداری، چالش‌های بزرگی را برای مدیریت دیابت در طول دوران بارداری ایجاد می‌کند. تلاش برای کاهش سطح گلوکز و اهداف پایین‌تر گلوکز مخصوص حاملگی با افزایش خطر هایپوگلیسمی شدید همراه است که یکی از علل اصلی مرگ و میر مادران است، در حالی که هایپرگلیسمی (بیش از ۱۴۰ میلی گرم در دسی لیتر) با هایپرانسولینمی پانکراس جنین و عوارض نوزادی همراه است.
استفاده از درمان حلقه بسته ترکیبی با بهبود کنترل گلوکز در بزرگسالان غیرباردار و در کودکان مرتبط است، اما اینکه آیا اهداف دقیق‌تر گلوکز مورد نیاز برای نتایج بهینه بارداری را می‌توان با این درمان به دست آورد یا خیر، ناشناخته است. CamAPS FX یک سیستم حلقه بسته ترکیبی است که تحویل خودکار انسولین را از پمپ انسولین مطابق با اندازه‌گیری‌های لحظه‌ای حسگر گلوکز امکان‌پذیر می‌کند. این سیستم در انگلستان برای استفاده در طول دوران بارداری و بر اساس نتایج دو مطالعه امکان‌سنجی تایید شده است. پس از آن، سیستم به روز شد، که همین امر منجر به دو تغییر کلیدی شد: اولاً، اندازه‌گیری گلوکز از مانیتورهای مداوم قندخون اکنون می‌تواند برای اطلاع‌رسانی بولوس‌های انسولین قبل از غذا توسط کاربر استفاده شود؛ ثانیاً، ویژگی‌های اضافی به کاربر این امکان را می‌دهد که تحویل انسولین حلقه بسته را تشدید یا آرام کند و اهداف گلوکز شخصی‌سازی شده را مشخص کند، که کاربر می‌تواند در طول بارداری تنظیم کند. ما آزمایش کردیم که آیا درمان حلقه بسته ترکیبی که قبل از هفته شانزدهم بارداری آغاز شده بود، سطح گلوکز مادر را در دوران بارداری که به‌دلیل دیابت نوع ۱ پیچیده است، بهبود می‌بخشد یا خیر.
زمینه: درمان با انسولین حلقه بسته ترکیبی برای مدیریت دیابت نوع ۱ در دوران بارداری نویدبخش است؛ با این حال، اثربخشی آن نامشخص است.
روش‌ها: در این کارآزمایی کنترل‌شده چند مرکزی، ما زنان باردار مبتلا به دیابت نوع ۱ و سطح هموگلوبین گلیکوزیله حداقل ۶.۵ درصد را در ۹ محل در بریتانیا به‌طور تصادفی برای دریافت انسولین درمانی استاندارد یا درمان حلقه بسته ترکیبی قرار دادیم، که هر دو گروه از پایش مداوم قندخون استفاده می‌کردند. پیامد اولیه، درصد زمان در محدوده گلوکز هدف ویژه بارداری (۶۳ تا ۱۴۰ میلی گرم در دسی لیتر [۳.۵ تا ۷.۸ میلی مول در لیتر]) بود که با پایش مداوم گلوکز از هفته ۱۶ بارداری تا زایمان اندازه‌گیری شد. آنالیزها بر اساس اصل قصد درمان انجام شد. پیامدهای ثانویه کلیدی عبارت بودند از درصد زمان سپری شده در حالت هایپرگلیسمی (سطح گلوکز > 140 میلی گرم در دسی لیتر)، مدت زمان شبانه در محدوده هدف، سطح هموگلوبین گلیکوزیله، و رویدادهای ایمنی.
نتایج: در مجموع ۱۲۴ شرکت کننده با میانگین (± انحراف معیار) سن ۵.۳±۳۱.۱ سال و میانگین سطح هموگلوبین گلیکوزه شده پایه ۷.۷±۱.۲ درصد به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. میانگین درصد زمانی که سطح گلوکز مادر در محدوده هدف قرار داشت در گروه حلقه بسته ۶۸.۲±۱۰.۵ درصد و در گروه مراقبت استاندارد ۵۵.۶±۱۲.۵ درصد بود (میانگین اختلاف تعدیل شده، ۱۰.۵ امتیاز درصد؛ ۷.۰ تا ۱۴.۰). نتایج برای پیامدهای ثانویه با نتایج اولیه مطابقت داشت؛ شرکت کنندگان در گروه حلقه بسته زمان کمتری را در حالت هایپرگلیسمی نسبت به گروه مراقبت استاندارد سپری کردند (تفاوت، ۱۰.۲-%؛ -۱۳.۸ تا -۶.۶)؛ زمان شبانه بیشتری در محدوده هدف قرار داشت (تفاوت، ۱۲.۳ واحد درصد؛ ۸.۳ تا ۱۶.۲)، و سطح هموگلوبین گلیکوزیله کمتری داشت (تفاوت، ۰.۳۱-%؛ -۰.۵۰ تا -۰.۱۲). زمان کمی در حالت هایپوگلیسمی سپری شد. هیچ مشکل ایمنی پیش‌بینی نشده‌ای در ارتباط با استفاده از درمان حلقه بسته در دوران بارداری رخ نداد (۶ مورد هایپوگلیسمی شدید، در مقابل ۵ مورد در گروه مراقبت استاندارد؛ ۱ مورد کتواسیدوز دیابتی در هر گروه و ۱۲ مورد عوارض جانبی مرتبط با دستگاه در گروه حلقه بسته، ۷ مورد مربوط به درمان حلقه بسته).
نتیجه‌گیری: درمان حلقه بسته ترکیبی به‌طور قابل‌توجهی کنترل قندخون مادران مبتلا به دیابت نوع ۱ را در طول دوران بارداری بهبود بخشید.
Tara T.M. Lee, M.B., B.S., Corinne Collett, B.Sc., Simon Bergford, M.S
N Engl J Med 2023; DOI: 10.1056/NEJMoa2303911. October 5, 2023
