سال 19, شماره 143, ماهنامه عرصه پزشکی

پروکتیت کلامیدیایی

Kevin D. He, M.D. Judith A. O’Donnell, M.D

یک مرد ۲۶ ساله با سابقه یک هفته ای تب و مدفوع خونی به بخش اورژانس مراجعه کرد. بیمار سه هفته قبل از مراجعه با یک شریک جنسی مذکر جدید آمیزش جنسی بدون کاندوم داشت. در معاینه هموروئید اکسترنال کوچکی داشت اما درد شکم، ضایعات ژنیتال، یا لنفادنوپاتی اینگوینال نداشت. سی تی اسکن لگن ضخیم شدن دیواره رکتوم (شکل A ستاره ) و لنفادنوپاتی پری رکتال را نشان داد- یافته هایی که پروکتیتیس عفونی، بیماری التهابی روده یا سرطان رکتال را مطرح می کند. سیگموئیدسکوپی منعطف نیز مخاط ندولار با قرمزی زخم در قسمت دیستال رکتوم را نشان داد (شکل B). بیوپسی برای سرطان منفی بود. تست آمپلیفیکاسیون اسید نوکلئیک برای کلامیدیا تراکوماتیس روی سوآپ رکتال مثبت بود و تست برای  L. serovarsمنفی بود. تشخیص پروکتیتیس کلامیدیایی برای بیمار گذاشته شد. آزمایش برای عفونت های مسری جنسی دیگر برای ویروس نقص ایمنی انسان مثبت بود و تعداد سلول CD4 معادل ۵۵۱ در هر میلی متر مکعب (محدوده مرجع، ۵۶۰ تا ۱۸۴۰) و بار ویرال معادل ۱۲۹۰۰۰ کپی در هر میلی لیتر (محدود پایین تر ردیابی، ۲۰) بود. درمان با دوکسی سایکلین و داروهای آنتی رتروویرال آغاز شد. علائم رکتال ۵ روز بعد برطرف گردید.

N Engl J Med 2024;391:1237. October 2, 2024. VOL. 391 NO. 13