Mohammed Al-Halawani, M.D., Rachel K. Stevens, M.D
خانمی ۳۴ ساله با سابقه مصرف دخانیات، چاقی شدید و نارسایی مزمن تنفسی هیپوکسمیک با علت نامشخص به دلیل تشدید تنگی نفس و سرفه خشک به کلینیک ریه مراجعه کرد. او مواجهه محیطی یا شغلی مشکوک، مصرف مواد یا تب را گزارش نکرد. اشباع اکسیژن او ۹۳ درصد بود در حالی که او ۳ لیتر اکسیژن مکمل دریافت می کرد. در معاینه فیزیکی، صداهای تنفسی آرام اما وزیکولار (حفره ای) بود. انگشتان حالت چماقی نداشت. تستهای عملکرد ریوی محدودیت خفیف و کاهش خفیف ظرفیت انتشار را نشان داد. CT قفسه سینه کدورت‌های شیشه‌ای پراکنده و نواحی تثبیت محیطی را نشان داد، اما بدون شبکه‌های پایه یا لانه زنبوری (پانل A). نتایج آزمایش اتوآنتی بادی و پنومونی حساسیتی منفی بود و لاواژ برونکوآلوئولار تشخیصی نبود، بنابراین بیوپسی ریه جراحی انجام شد. تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژیک فیبروز بینابینی و پر شدن وسیع آلوئولی با ماکروفاژهای مملو از رنگدانه را در رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین نشان داد (پانل B، فلش).
این یافته ها با تشخیص ذات الریه بینابینی دسکوماتیک، یک شکل نادر از پنومونی بینابینی ایدیوپاتیک که ارتباط زیادی با سیگار کشیدن دارد، مطابقت داشت. بیوپسی ریه برای تشخیص ضروری است. درمان با برنامه ترک سیگار و کاهش دوز گلوکوکورتیکوئیدها آغاز شد. در پیگیری ۳ ماهه، علائم بیمار بدون تغییر باقی ماند زیرا او به ترک سیگار ادامه داد.
N Engl J Med 2023; 388:1512. April 20, 2023
