Nora Makary, M.D., Qamar Razali, M.B., B.Ch
مردی ۶۸ ساله مبتلا به دیابت نوع ۲ که به دلیل رتینوپاتی دیابتی عارضه داشت با سابقه ۳ ساله سفت شدن پوست گردن و قسمت بالای کمر به کلینیک پوست مراجعه کرد. برای سال‌ها قبل از مراجعه فعلی، سطح هموگلوبین گلیکوزیله او در محدوده ۱۰ تا ۱۱ درصد بود (مقدار مرجع، <6.5). در معاینه فیزیکی، پوست پشت گردن و قسمت بالای کمر او ضخیم و سفت شده بود و اریتم با حالت پوست پرتقالی همراه بود (فلش ها، پانل های A و B). تمام حرکات گردن باعث درد می شد که در چرخش افزایش می یافت. هیچ تغییر پوستی در جای دیگر وجود نداشت. نتایج آزمایشات معمول خون از جمله الکتروفورز پروتئین سرم طبیعی بود. بیوپسی پانچ از پشت خلفی نشان داد درم به طور قابل توجهی ضخیم شده با کلاژن متورم و منفذدار شدن پوست (پانل C). تشخیص اسکلرودم مرتبط با دیابت انجام شد. اسکلردم یک سفتی چوبی پوست است که معمولاً در قسمت بالایی بدن است. این بیماری بیشتر با دیابت مرتبط است اما ممکن است در بیماران مبتلا به عفونت (به ویژه استرپتوکوک) یا گاموپاتی مونوکلونال نیز رخ دهد. فیزیوتراپی و فتوتراپی ممکن است به کاهش علائم مرتبط با این بیماری مزمن پوستی کمک کند. بیمار برای بهبود کنترل قند خون به کلینیک غدد ارجاع شد. شش ماه بعد، بیمار گزارش داد که گردن درد او برطرف شده است، اگرچه درجه ضخیم شدن پوست بدون تغییر بود. سطح هموگلوبین گلیکوزیله ۹.۱٪ بود.
N Engl J Med 2024;391: e15. August 21, 2024. VOL. 391 NO. 8
