سال 18, شماره 137, ماهنامه عرصه پزشکی

تأثیر مصرف مکمل آهن با دوز کم بر رشد اولیه در نوزادان شیرخوار

Ludwig Svensson; Grzegorz Chmielewski, MD; Emilia Czyżewska, MLS, PhD

آیا مصرف مکمل آهن با دوز کم در سنین ۴ تا ۹ ماهگی نوزادانی که منحصراً یا عمدتاً با شیر مادر تغذیه می کنند موجب بهبود رشد روان-تنی آنها می شود؟

در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده با دارونما، رشد روان-تنی ارزیابی شده در ۱۲ ماهگی با میزان ۱ میلی گرم بر کیلوگرم مکمل آهن روزانه که به نوزادان سالم تغذیه شده با شیر مادر بین ۴ تا ۹ ماهگی داده می شد، بهبود نیافت.

یافته ها نشان می دهد که مکمل آهن در بهبود رشد روانی-حرکتی در نوزادان سالم تغذیه شده با شیر مادر و متولد شده با وزن طبیعی موثر نیست.

شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در معرض خطر کمبود آهن هستند که با رشد کمتر از حد مطلوب همراه است. شواهد کمی در مورد اثرات مکمل آهن بر رشد کودک وجود دارد و دستورالعمل های فعلی متفاوت هستند.

ارزیابی اینکه آیا مصرف روزانه مکمل آهن به میزان یک میلی گرم در کیلوگرم بین ۴ تا ۹ ماهگی در نوزادانی که به طور انحصاری یا عمدتاً با شیر مادر تغذیه می‌شوند رشد روانی حرکتی را در ۱۲ ماهگی بهبود می‌بخشد؟

طراحی، تنظیم، و شرکت کنندگان:  یک کارآزمایی تصادفی شده، دوسوکور و کنترل شده با دارونما بود که بین ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ و پیگیری تا ۲۰۲۳ در یک محیط سرپایی در لهستان و سوئد انجام شد. شرکت کنندگان نوزادان تک قلو سالمی بودند که در هنگام تولد با وزن بیشتر از ۲۵۰۰ گرم متولد شدند. این نوزادان به طور انحصاری یا عمدتاً با شیر مادر (بیش از ۵۰٪) تغذیه می شدند و در سن ۴ ماهگی کم خونی نداشتند (هموگلوبین >10.5 گرم در دسی لیتر). معیارهای خروج شامل بیماری عمده، ناهنجاری مادرزادی، آلرژی غذایی و مشکل در برقراری ارتباط با مراقبین بود.

مداخلات: آهن (پیروفسفات آهن میکرونیزه شده)، mg/kg1 یا دارونما (مالتودکسترین) یک بار در روز از سن ۴ تا ۹ ماهگی.

پیامد اولیه رشد روانی-حرکتی بود که براساس مقیاس بیلی رشد نوزاد و کودک نوپا در ۱۲ ماهگی ارزیابی شد که برای سن حاملگی، جنس و تحصیلات مادر تنظیم شد. پیامدهای ثانویه شامل نمرات شناختی و زبانی در ۱۲ ماهگی بود. نمرات حرکتی، شناختی و زبانی در ۲۴ و ۳۶ ماهگی؛ کمبود آهن (فریتین سرم کمتر از ۱۲نانوگرم/میلی لیتر) و کم خونی فقر آهن (کمبود آهن و هموگلوبین کمتر از ۱۰.۵ گرم/ دسی لیتر) در ۱۲ ماهگی.

نتایج: از ۲۲۱ نوزاد (۱۱۱دختر)، ۲۰۰ (۹۰٪) در تجزیه و تحلیل قصد به درمان (میانگین سن، ۱۲.۴ ماه) قرار گرفتند. مکمل آهن (تعداد=۱۰۴) در مقایسه با دارونما (تعداد=۹۶) هیچ تاثیری بر رشد روانی حرکتی نداشت. در ۲۴ و ۳۶ ماهگی تفاوت معنی داری وجود نداشت. مداخله، خطر کمبود آهن یا کم خونی فقر آهن را در ۱۲ ماه کاهش نداد.

نتیجه گیری و ارتباط: مصرف روزانه مکمل آهن با دوز کم بین ۴ تا ۹ ماه از نظر رشد روانی حرکتی وخطر کمبود آهن یا کم خونی فقر آهن در میان نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند تاثیر مفیدی نداشت.

JAMA Pediatr. May 13, 2024. doi:10.1001/jamapediatrics.2024.1095