John C. Feemster, M.D., Kemar E. Green, D.O
خانمی ۴۶ ساله با سابقه میگرن با اورای بینایی (هاله بینی) با سابقه ۳ ساعته سردرد ضربان‌دار و منتشر به بخش اورژانس مراجعه کرد. در شروع سردرد، ضعف و بی‌حسی در دست راست ایجاد شده و به بازوی او گسترش یافته بود. معاینه عصبی از نظر کاهش قدرت و حس لمس ملایم در بازوی راست قابل توجه بود. به دلیل نگرانی در مورد سکته مغزی حاد، MRI و آنژیوگرافی مغز انجام شد. توالی MRI که جریان خون مغزی را اندازه‌گیری می‌کرد، نشان‌دهنده هیپوپرفیوژن نیمکره چپ بود که با مناطق عروقی مطابقت نداشت (پانل A). تصویربرداری با وزن انتشار هیچ تغییر ایسکمیک را نشان نداد (پانل B) و آنژیوگرافی رگ‌های گشاد را نشان داد. تشخیص میگرن همی‌پلژیک داده شد. میگرن همی‌پلژیک نوعی نادر از میگرن با اورا است که با ضعف حرکتی برگشت‌پذیر همراه با تغییرات حسی، بینایی یا گفتاری برگشت‌پذیر بروز می‌کند. مکانیسم پیشنهادی، کاهش امواج الکتریکی قشر مغز است که منجر به هیپوپرفیوژن گذرا و به دنبال آن هیپرپرفیوژن در یک قشر مغز می‌شود. میگرن همی‌پلژیک معمولاً خانوادگی است. در این مورد، سابقه خانوادگی منفی بود، بنابراین هیچ آزمایش ژنتیکی انجام نشد. با درمان حمایتی، سردرد در ۴۵ دقیقه و علائم بازو در ۹۰ دقیقه برطرف شد. بیمار با برنامه‌ای برای پیگیری سرپایی مرخص شد.
N Engl J Med 2025;392:1531. April 12, 2025. VOL. 392 NO. 15
