Ravi Doobay, MD, FRCPC. Samuel Puvendran, MD, FRCPC. Jon Grande, MD
در این مطالعه یک مرد ۲۷ ساله با سابقه اوتیسم با عملکرد بالا و بدون بیماری های زمینه ای و سابقه ۲ روزه تنگی نفس و توده مدیاستن قدامی بزرگ بررسی می شود.
ارزیابی: انجام سی تی اسکن، آمبولی ریه در هنگام مراجعه؛ توده مدیاستن قدامی بزرگی به ابعاد ۱۲×۸.۴ سانتی متر، بدون شواهد آمبولی ریه، و پلورال افیوژن کوچک دو طرفه را نشان داد (شکل ۱). مطالعه اشعه ایکس قفسه سینه، اکوکاردیوگرام و تستهای آزمایشگاهی سایر علل نارسایی تنفسی را رد کردند. آزمایشات بیوشیمی در محدوده طبیعی بود، به غیر از کراتینین ۳.۴۴. سابقه بیماری مزمن کلیه وجود نداشت. تعداد گلبول های سفید ۱۳.۸ با ۹۰% نوتروفیل بود. بیمار مشکوک به بدخیمی مغز استخوان بود. در کمتر از ۲۴ ساعت بستری، بیمار در دیسترس تنفسی بود و نیاز به ۱۰۰٪ جریان بالای FiO۲ داشت. او به طور اورژانسی از طریق لوله گذاری سریع توالی لوله گذاری شد. بیوپسی مغز استخوان لوسمی حاد لنفوئیدی را نشان داد.
شکل ۱: نمای تاج قفسه سینه سی تی یک توده مدیاستن/ تیموس قدامی بزرگ به اندازه ۱۲×۸.۴ سانتی متر – روز اول را نشان می دهد.
مدیریت: در روز دوم بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، نسبت PaO۲/FiO۲ او ۵۹ و در FiO۲ ۱۰۰% بود. در حالی که فلج شیمیایی و تحت درمان با اپوپروستنول استنشاقی بود. پزشکان باید تصمیم دشواری جهت تهویه وضعیت دمر می گرفتند.
پزشکان تصمیم گرفتند تهویه دمر را انجام دهند. ۳۰ دقیقه پس از تهویه با وضعیت دمر، نسبت PaO۲/FiO۲ از ۵۹ به ۱۲۳ افزایش یافت. بعد از آن روز به ۱۹۵ افزایش یافت. بیمار در روز ۳ شیمی درمانی دریافت کرد. برنامه شیمی درمانی شامل: دانوروبیسین، وین کریستین، دگزامتازون، متوترکسات داخل نخاعی و سیتارابین داخل نخاعی بود. او نیازی به یک جلسه بیشتر تهویه با وضعیت دمر نداشت. او در روز نهم بستری در بیمارستان ترخیص شد. سی تی اسکن ۳۱ روز پس از مراجعه اولیه وضوح تقریباً کامل توده را نشان داد (شکل ۲).
شکل ۲: نمای تاج قفسه سینه CT کاهش قابل توجه توده را نشان می دهد – روز ۳۱.
بحث: تهویه با وضعیت دمر به یک درمان اصلی با مزایای مرگ و میر در سندرم دیسترس تنفسی حاد لتبدی شده است. با این حال، در حال حاضر هیچ توصیه ای در مورد افزایش تهویه دمر برای نارسایی تنفسی ثانویه وجود ندارد. این شکل از تهویه نارسایی تنفسی در سندرم دیسترس تنفسی حاد ثانویه منجر به یکسان سازی فشارهای ترانس ریوی، افزایش برون ده قلبی در سمت راست، کاهش فشار قلب بر روی لینگولا، مشارکت قسمتهای پشتی ریه و انتشار همگن ترشحات می شود. در کنار این مزایا، این تهویه نیز باید از نظر تئوری، فشار توده مدیاستن قدامی را از روی ریه ها کاهش دهد. این مزایا اکسیژن رسانی کافی را امکان پذیر می کند تا به شیمی درمانی اجازه دهد تا اندازه توده مدیاستن را کاهش دهد.
گزارش مورد مشابهی از نارسایی تنفسی ناشی از فشرده سازی تراشه در زمینه لوسمی لنفوئیدی حاد وجود دارد که در آن از تهویه موضعی دکوبیتوس جانبی استفاده شد. در این مورد نارسایی تنفسی به طور قابل توجهی بهبود یافت، اما متأسفانه بیمار بر اثر سپسیس ثانویه به دلیل عفونت بیمارستانی فوت کرد.
نتیجه: در موارد نارسایی تنفسی ثانویه ناشی از فشرده سازی توده مدیاستن قدامی، تهویه با وضعیت دمر را به عنوان یک درمان نجات بخش در نظر بگیرید.
The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 11, E211-E212, NOVEMBER 2023
