سال 18, شماره 129, ماهنامه عرصه پزشکی

مقایسه نقش متفورمین و سبک زندگی، با سبک زندگی به‌تنهایی در پیشگیری از پیشرفت دیابت با اختلال تنظیم گلوکز

مترجم: شیدا برخورداری ارشد مهندسی پزشکی

اختلال در تنظیم گلوکز (تعریف شده به‌عنوان اختلال تحمل گلوکز یا اختلال در گلوکز ناشتا) یک عامل خطر مهم جهت بروز دیابت است. هدف ما ارزیابی ایمنی و اثربخشی متفورمین به‌علاوه مداخله سبک زندگی در مقایسه با مداخله سبک زندگی به‌تنهایی در پیشگیری از دیابت در شرکت‌کنندگان چینی با اختلال در تنظیم گلوکز بود.

یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده چند مرکزی، برچسب باز را در ۴۳ بخش غدد درون‌ریز در بیمارستان‌های عمومی سراسر کشور چین انجام دادیم. شرکت‌کنندگان واجد شرایط، افراد با اختلال تنظیم گلوکز (به‌عنوان مثال، اختلال در تحمل گلوکز یا اختلال در گلوکز ناشتا، یا هر دو)، مردان یا زنان ۱۸ تا ۷۰ ساله با BMI  ۲۱ تا ۳۲ کیلوگرم بر متر مربع بودند. شرکت‌کنندگان واجد شرایط به‌طور تصادفی (۱:۱) از طریق تصادفی‌سازی رایانه‌ای برای دریافت مداخله استاندارد سبک زندگی به‌تنهایی یا به‌همراه متفورمین (۸۵۰ میلی‌گرم دوز خوراکی یک‌بار در روز برای ۲ هفته اول و تیتر شده به ۱۷۰۰ میلی‌گرم دوز خوراکی در روز [۸۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز])، به‌علاوه مداخله در شیوه و سبک زندگی تقسیم شدند. تصادفی‌سازی بلوک با اندازه بلوک چهار، طبقه‌بندی شده بر اساس وضعیت گلوکز (اختلال گلوکز ناشتا یا اختلال تحمل گلوکز)، فشار خون بالا و استفاده از هرگونه داروی فشارخون مورد استفاده قرار گرفت. توصیه‌های مداخله‌ای در سبک زندگی توسط محققین در همه مکان‌های شرکت‌کننده ارائه شد. نقطه پایانی اولیه بروز دیابت تازه تشخیص داده شده در پایان پیگیری ۲ ساله بود. تجزیه‌وتحلیل با استفاده از مجموعه تجزیه‌وتحلیل کامل و مجموعه هر پروتکل انجام شد.

یافته‌ها: بین آوریل، ۲۰۱۷ و ژوئن، ۲۰۱۹، ۳۸۸۱ نفر از نظر واجد شرایط بودن مورد ارزیابی قرار گرفتند که از این تعداد، ۱۶۷۸ (۴۳.۲٪) شرکت‌کننده به‌طور تصادفی در دو گروه مصرف متفورمین به‌همراه مداخله سبک زندگی (۸۳۱ نفر) و گروه مداخله سبک زندگی به‌تنهایی (۸۴۷ نفر) قرار گرفتند و حداقل یک‌بار مداخله اختصاص داده شده را دریافت کردند. در طول یک پیگیری میانگین ۲.۰۳ سال، میزان بروز دیابت ۱۷.۲۷ (۱۹.۵۶-۱۵.۱۹) در هر ۱۰۰ نفر در سال در گروه متفورمین به‌همراه مداخله سبک زندگی و ۱۹.۸۳ (۱۷.۶۷-۲۲.۱۸) در هر ۱۰۰ نفر در سال در گروه مداخله سبک زندگی به‌تنهایی بود. گروه متفورمین به‌همراه مداخله سبک زندگی ۱۷ درصد کمتر از گروه مداخله سبک زندگی به‌تنهایی خطر ابتلا به دیابت را نشان داد (HR 0.83؛ ۰.۷۰-۰.۹۹؛ log-rank p=0.043). نسبت بیشتری از شرکت‌کنندگان در گروه متفورمین به‌همراه مداخله سبک زندگی نسبت به گروه مداخله سبک زندگی به‌تنهایی عوارض‌جانبی را گزارش کردند که این امر در درجه اول بیشتر به‌دلیل عوارض‌جانبی دستگاه گوارش بود. درصد شرکت‌کنندگانی که یک عارضه‌جانبی جدی را گزارش کردند در هر دو گروه مشابه بود.

تفسیر: متفورمین به‌علاوه تداخل سبک زندگی نسبت به تداخل سبک زندگی به‌تنهایی در افراد چینی با اختلال تنظیم گلوکز خطر ابتلا به دیابت را بیشتر کاهش می‌دهد، که این موضوع نشان‌دهنده مزایای اضافی مداخله ترکیبی در جلوگیری از پیشرفت دیابت بدون نگرانی‌های ایمنی جدید است.

Prof Lihui Zhang, MD. Prof Yunliang Zhang, MD. Prof Sheng’ai Shen, MD

The Lancet. Diabetes & Endocrinology. VOLUME 11, ISSUE 8, P567-577, AUGUST 2023

نوشته های مشابه