سال 18, شماره 129, ماهنامه عرصه پزشکی

شیستوزومیازیس ادراری

Manolya Kara, M.D., Selami Sozubir, M.D

یک پسر ۱۳ ساله از مالی با سابقه سه ماهه خون ادراری زیاد به درمانگاه اورولوژی اطفال ارجاع داده شد. بیمار تب، درد پهلو، یا دیزوری را گزارش نداد. معاینه فیزیکی طبیعی بود. مطالعات آزمایشگاهی عملکرد طبیعی کلیه، تعداد مطلق ائوزینوفیل معادل ۲۶۶۰ در میلی متر مکعب (محدوده مرجع، ۴۰ تا ۲۰۰)، و سطح IgE را معادل ۳۵۴۴ IU/Ml (محدوده مرجع، ۰ تا ۲۰۰) نشان دادند. تخمهای انگل بیضی شکل با دوک های انتهایی در معاینه میکروسکوپی ادرار وجود داشتند که این یافته با شیستوزوما هماتوبیوم موافق بود (شکل A، پیکان ؛ ۰ تا ۱ تخم در هر میدان پر قدرت). سیستوسکوپی بعدی توده های پولیپ شکل بیرون زده به داخل لومن مثانه را نشان داد (شکل B). معاینه هیستوپاتولوژی نمونه بیوپسی مثانه نیز تخم های بیشمار شیستوزوم، سیستیت پولیپی و پاپیلاری مزمن و حاد، و بدون دیس پلازی را نشان داد (شکل C).  تست آنتی ژن آنودی سرم گردش خون برای شیستوزوما مثبت بود. تشخیص شیستوزومیازیس ادراری به دلیل وجود شیستوزوما هماتوبیوم گذاشته شد. درمان با داروی پارازیکوآنتل انجام شد. خون ادراری بارز بیمار دو هفته بعد از آغاز درمان برطرف شد. آزمایشات ادرار یک ماه بعد از آغاز درمان هیچ گونه خون ادراری میکروسکوپی یا تخم های شیستوزوم را نشان نداد.

N Engl J Med 2023; 389:454. August 3, 2023

نوشته های مشابه