Alexei Buruian, M.D., Manuel Gameiro, M.D
حانم ۵۴ ساله ای با انگشت کج و دردناکی که ۱ ساعت قبل به سمت عقب روی دست دراز شده خود افتاده بود به اورژانس مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، دررفتگی پشتی انگشت پنجم راست (“صورتی”) در مفاصل پروگزیمال و دیستال بین فالانژیال مشاهده شد. بیمار قادر به حرکت انگشت خود نبود. هیچ نشانه ای از سازش عصبی عروقی وجود نداشت. رادیوگرافی دست راست، دررفتگی پشتی مفاصل بین فالانژیال پروگزیمال و دیستال انگشت پنجم را نشان داد که شکل “پله ای” ایجاد کرد (پانل A، نمای جانبی، پانل B، نمای خلفی قدامی). تشخیص دررفتگی همزمان مفاصل بین فالانژیال پروگزیمال و دیستال انگشت پنجم داده شد. اگرچه دررفتگی مفصل بین فالانژیال معمولاً دیده می شود، دررفتگی همزمان در همان انگشت نادر است. درمان با جااندازی بسته و آتل بندی انگشت انجام شد. سه هفته پس از جااندازی، آتل برداشته شد و به بیمار توصیه شد که دامنه حرکتی فعال را با انگشت بدون تحمل وزن به مدت ۴ هفته دیگر از سر بگیرد. در پیگیری ۶ ماهه، بیمار عملکرد کامل انگشت را داشت.
N Engl J Med 2024; 390:e2. January 4, 2024
