مترجم: فرناز اخباری – ماما
یک آقای ۶۷ ساله با سابقه سنکوپ مکرر همراه با ترمور و ضربه به سر مراجعه کرد. هیچ ویژگی دیگری در تاریخچه بیمار که نشاندهنده رسوب در رگها به صورت آشکار باشد، و در معاینه و بررسی‌های اولیه نیز دلایل واضحی پیدا نشد. دیفرانسیل اصلی اختلال تشنج بود.
نوار مغز و ام آرآی مغز مورد قابل توجهی نداشت. در ارزیابی بعدی قلب، اکوکاردیوگرافی قلب از نظر ساختاری طبیعی بود و ریتم سینوسی با بلوک شاخه راست در حالت استراحت در نوار قلب (ECG) ثبت شد. یک ضبط کننده حلقوی برای بررسی سنکوپ علت نامشخص کاشته شد. بلوک دهلیزی بطنی و آسیستول بطنی متعاقب آن ۶۶.۶ ثانیه ضبط شد، و به دنبال آن ریتم سینوسی ذاتی بازگشتی بررسی شد (شکل). این حالت با علائم معمول او همراه بود. با توجه به اپیزودهای مکرر علیرغم درمان پزشکی، پیس میکردائمی برای وی کاشتند که باعث کاهش وقایع سنکوپال او شد.
الکتروکاردیوگرام از ضبط کننده حلقوی قابل کاشت بیمار که آسیستول بطنی را نشان می دهد (فلش بالا به پایین)
بحث: سنکوپ یک حالتی از دست دادن گذرا از هوشیاری به دلیل هیپوپرفیوژن مغزی با علل مختلف است. گرفتن یک تاریخچه دقیق می تواند علل افتراقی را محدود کند و به بررسی بیشتر و مدیریت مناسب کمک زیادی کند. این مهم است، زیرا ممکن است اپیزودها در حین کار تکرار شوند و ممکن است منجر به عوارض یا مرگ و میر قابل توجهی، مانند خونریزی داخل جمجمه از آسیب سر شوند.
علل سنکوپ را می توان به طور کلی به سندرم های سنکوپال رفلکس با واسطه عصبی، علل مرتبط با ارتوستاتیک، سنکوپ قلبی یا بیماریهای دیگری که علایم سنکوپ را تقلید می کنند طبقه بندی کرد. سندرم های با واسطه عصبی عبارتند از سنکوپ نوروکاردیوژنیک، سنکوپ سینوس کاروتید، یا غش موقعیتی مانند پس از ادرار کردن یا سرفه. سنکوپ کاردیوژنیک شامل علل آریتموژنیک یا بیماری ساختاری قلب است. علل مرتبط با ارتواستاتیک ممکن است شامل اختلال عملکرد اتونوم مانند دیابت یا بیماری پارکینسون باشد. در نهایت، تقلید سنکوپ ممکن است شامل حملات ایسکمیک گذرا، صرع، اختلالات متابولیک یا مسمومیت باشد.
بیمار ما با ویژگی هایی (به عنوان مثال، لرزش یا ترمور) مراجعه کرد که نشان دهنده اختلال تشنج بود. با این حال، لرزش به خودی خود نسبتاً غیر اختصاصی است. سنکوپ کاردیوژنیک می‌تواند با فعالیت غیرارادی ماهیچه‌ای که می‌تواند شبیه لرزش یا فعالیت شبه تشنج باشد، همراه باشد که بخش قابل توجهی از بیماران در این حالت به اشتباه به عنوان تشنج تشخیص داده می شوند.
عوامل خطر بیمار از قبل ممکن است احتمال سنکوپ کاردیوژنیک را افزایش دهد. مشابه مورد ما، بیماران بالای ۶۰ سال به دلیل علل غیر قلبی بیشتر به سنکوپ قلبی مبتلا می شوند تا سنکوپ. ECG اولیه ناهنجاری های بین بطنی را نشان داد که بیشتر نشان دهنده سنکوپ قلبی است و در ارزیابی سنکوپ به عنوان یک ویژگی پرخطر طبقه بندی می شود.
با این وجود، در این مورد، علت سنکوپ مکرر نامشخص بود. دستورالعمل های فعلی استفاده از ضبط کننده حلقوی قابل کاشت یا مانیتور قلبی را ، به ویژه هنگامی که به علت آریتموژنیک مشکوک می شود توصیه می کنند. دستگاه‌های مختلفی به که بطورسرپایی نصب می شوند نظارت بر رویدادهای قلبی در دوره‌های وسیعی دارند، در صورتی که تشخیص مبهم باشد، نظارت طولانی‌تر ترجیح داده می‌شود، در حالی که در نظارت با مدت زمان کوتاه‌تر، مانند هولتر مانیتور، اگر علائم مکرر باشد، منطقی است. در نهایت، نظارت طولانی مدت توسط ضبط کننده حلقوی، علت زمینه ای را نشان داد و مداخله مناسب با نتایج خوب بیمار آغاز شد.در نتیجه، در نظر گرفتن دقیق عوامل خطر بیمار و بررسی اولیه کامل از جمله ECG ممکن است به اولویت بندی بررسی ها به صورت سرپایی کمک کند. انتخاب مانیتورهای رویداد قلبی با مدت زمان مناسب برای بررسی سنکوپ مکرر با علت نامشخص مهم است.
The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 8, E159-E160, AUGUST 2023
