رفلکس کاردیوازوفاژیال. آیا پاسخ، پزشک را تحریک می کند؟

Irakli Todua, MD.  Deeb N. Salem, MD

متخصصان قلب و گوارش اغلب با همزیستی علائم و ناهنجاری های عملکردی مواجه می شوند، اما تعیین علت، مشکل تر است. در سال ۱۹۶۲ اسمیت و پاپ برای اولین بار اصطلاح “آنژین پیوندی” را ابداع کردند. بیانیه آنها قبل از آزمایشی بود که به موجب آن افزایش فشار مجرای صفراوی باعث ایجاد درد معمولی قفسه سینه در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی شد. طی تحقیقات مشخص شد که دیسفاژی می تواند با آریتمی بطنی که نشان دهنده درگیری احتمالی رفلکس کاردیوازوفاژیال است، همراه باشد. یک ارتباط بالقوه بین بیماری ریفلاکس معده و ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی به دلیل مجاورت آناتومیک نزدیک مری و دهلیز چپ پیشنهاد شده است.

نشان داده شده است که بیمارانی که از دوره‌های طولانی‌مدت رفلاکس اسید معده به مری و اسپاسم کرونر رنج می‌برند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آنژین مرتبط و انفارکتوس حاد میوکارد باشند. ما معتقدیم که رفلکس کاردیوازوفاژیال، واسطه احتمالی آنژین مرتبط است. ما درمان زودهنگام اختلالات گاستروازوفاژیال را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر علامت دار برای کاهش بار ایسکمیک و آریتمی مرتبط توصیه می کنیم.

The American Journal of Medicine. January 27, 2025