Joseph S. Alpert, MD
در این مرحله از زندگی، بارها می شنوم که یکی دیگر از همکاران در دانشگاه یا جامعه از کار بازنشسته شده است. جای تعجب نیست که من بیماران جدیدی را در کلینیک خود پیدا می کنم که توسط یکی از متخصصان بازنشسته قلب به آنها ارجاع داده شده است.
بعد از اینکه این بیماران جدید به من عادت کردند، معمولاً می پرسند “آیا شما هم بازنشسته می شوید، دکتر؟” جواب شوخی من این است که وقتی بمیرم بازنشسته خواهم شد! البته، این شوخی کاملاً درست نیست. من انتظار دارم که در آینده تصمیم بگیرم که زمان آن رسیده است که گوشی پزشکی خود را ببندم و با همسرم وقت بگذارم به مسافرت، مطالعه، ملاقات با دوستان و خانواده، ورزش و انجام برخی از تعمیرات کوچک در خانه مان بپردازم. اما فکر می‌کنم آن زمان در آینده‌ای دور است، زیرا من هنوز عاشق کاری هستم که هر روز انجام می‌دهم: مراقبت‌های بالینی در بیمارستان و کلینیک، آموزش و راهنمایی دانشجویان، دستیاران، کارآموزان و اساتید جوان و شرکت در تحقیق و انتشار است. در واقع، در چند روز آخر تعطیلات، من مشتاقانه منتظر بازگشت به سر کار هستم. همانطور که گفته شد، من و همسرم در مورد کارهایی که احتمالاً در زمان بازنشستگی با هم انجام خواهیم داد صحبت می کنیم. مطمئنم لحظه ای فرا می رسد که تصمیم می گیریم که زمان کار تمام وقت فرا رسیده است.
در سال‌های اخیر، من با همکاران و دوستانی که در شرف انجام این کار هستند، درباره بازنشستگی صحبت کرده‌ام. از آنها می پرسم که با اوقات فراغت تازه به دست آمده چه برنامه ای دارند؟ بسیاری به دقت در نظر گرفته اند که چگونه اوقات فراغت خود را بگذرانم. من معتقدم که این یک فعالیت ضروری قبل از بازنشستگی است. وقتی افراد به دقت برنامه ریزی نمی کنند که در صورت توقف کار چه کاری انجام خواهند داد، من مشاهده کرده ام که افسردگی غالباً شروع می شود. یک بیمار بلافاصله به ذهن می آید. او در اوایل دهه ۶۰ خود رئیس یک آتش نشانی شهری شلوغ بود که دچار انفارکتوس حاد میوکارد دیواره تحتانی شد. بهبودی او بدون حادثه بود، اما به سبب این بیماری، مجبور به بازنشستگی شد، البته با دستمزد کامل. وقتی چند ماه بعد او را در درمانگاه دیدم، مشخص بود که او افسرده است. او به من گفت که اکنون به دلیل کار نکردن کاملاً احساس بی ارزشی می کند و اغلب وقتی همکارانش را برای آتش سوزی فراخوانده بودند از راه دور دنبال می کرد. ما بیشتر آن جلسه اداری را صرف صحبت در مورد این افسردگی و راه های ممکن برای رفع آن کردیم. در ملاقات های بعدی، او با پر کردن وقت خود با ملاقات های خانوادگی و انواع فعالیت های داوطلبانه، به تدریج بهبود یافت. من این بیمار را سال ها پیش دیدم، اما هر زمان که با همکار، بیمار یا دوستی که در شرف بازنشستگی است صحبت می کنم به او و افسردگی پس از بازنشستگی اش فکر می کنم.
یکی دیگر از مشکلات بالقوه ای که می تواند در دوران بازنشستگی ایجاد شود، شامل زوجی است که برای مدت طولانی خود را در خانه می بینند، وضعیتی که زمانی که یکی یا هر دو کار می کردند، رخ نداده است. این من را به یاد ضرب المثل طنز منسوب به همسری که شوهرش قصد بازنشستگی داشت، می اندازد: “عزیزم، قول دادم که تو را برای خوب یا بد دوست داشته باشم، اما نه برای ناهار.” این جمله شوخ‌آمیز بر احتمال ایجاد اصطکاک زمانی که زوج‌ها برای مدت طولانی با هم در خانه هستند، تأکید می‌کند. بنابراین، واضح به نظر می رسد که فرد باید با همان مراقبتی که سال ها قبل هنگام برنامه ریزی شغلی به کار می رفت، برای بازنشستگی آماده شود.
به دنبال کشف اینکه دیگران در مورد شروع بازنشستگی چه فکر می کنند، جستجوی اینترنتی در مورد این موضوع انجام دادم. ۵ صفحه اول اطلاعات همه مربوط به ملاحظات مالی مهم مانند مقدار پول مورد نیاز، سرمایه گذاری ها، مشاوران مالی، مستمری ها و غیره است. صفحه ششم آنچه را که من به دنبالش بودم، نشان داد، یعنی اینکه چگونه بعد از بازنشستگی معنای زندگی خود را پیدا کنید. دو مقاله توسط کاتلین کاکسول که در سال ۲۰۲۱ نوشته شده است، در مورد اینکه چگونه یک بازنشسته ممکن است پس از بازنشستگی به زندگی معنا پیدا کند، بحث کرد. کتاب روشنگر ویکتور فرانکل، انسان در جستجوی معنا، نقل شد و خواندن آن برای تازه بازنشسته ها توصیه شد.
کاکسول روش‌های مختلفی را برای یافتن معنا در زندگی پس از پایان کار روزانه پیشنهاد می‌کند، از جمله تمرین مراقبه ذهن آگاهی، ورزش، فعالیت‌های داوطلبانه، اشتغال پاره وقت، یادگیری زبان جدید، دوره‌های مطالعه بزرگسالان، توسعه یک سرگرمی، و سایر موارد عالی. فعالیت های پاداش دهنده او همچنین توصیه می‌کند با یک مربی بازنشستگی مشورت کنید که با او می‌توان طیف وسیعی از فعالیت‌های احتمالی پس از بازنشستگی را کشف کرد.
در خاتمه، پیشنهاد می‌کنم وقتی به سن بازنشستگی رسیدید، قبل از تصمیم‌گیری برای ادامه کار یا پذیرش بازنشستگی، عمیق و با دقت فکر کنید. بنجامین فرانکلین به ما یادآوری می کند که “با شکست در آماده شدن، شما برای شکست آماده می شوید.”
The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 9, P839-840, SEPTEMBER 2023
