Ami Schattner, MD. Ina Dubin, MD. Livnat Uliel, MD
مردی ۶۱ ساله دچار تشنج گرندمال شد و توسط تیم حامیانی از زندگی، در حالی‌که روی زمین دراز کشیده، بیهوش و دچار تنگی نفس شدید بود، پیدا شد. بیمار پس از آسیستول و فیبریلاسیون بطنی انتوبه، در اورژانس احیا و سپس در مراقبت‌های ویژه بستری شد. سوابق بیمار (بررسی نمودار و اطلاعات ارائه شده توسط پسرش) شامل سیگار کشیدن شدید (۸ سال پیش ترک کرده)، سابقه انفارکتوس میوکارد در ۲۰ سال قبل، کاتتریزاسیون قلبی مکرر و در حال حاضر استنت‌گذاری روی آسپرین روزوواستاتین و ازتیمیب بود. در طول دو هفته گذشته بیمار دچار سردرد شدید شد و ارزیابی سرپایی را آغاز کردند. معاینه (تحت شرایط تهویه، وابسته به حمایت اینوتروپیک و دریافت والپروات داخل وریدی)، آسیب مغزی بدون اکسیژن (با علائم گشاد شدن مردمک‌های غیر واکنشی، رفلکس چشمی منفی و هیپوتونی عمومی با مقیاس کمای گلاسکو ۳) را نشان داد. CT سر مبنی‌بر ادم مغزی، خون‌ریزی داخل مغزی و چندین ضایعات فضایی را با خون‌ریزی مشکوک به متاستاتیک بود (شکل ۱).
آزمایش‌های آزمایشگاهی برای شمارش طبیعی خون (به استثنای لکوسیتوز واکنشی)، مبنی‌بر آسیب حاد کلیوی (کراتینین ۲.۴mg/dL)، افزایش شدید آنزیم‌های عضلانی به‌دنبال تشنج و دفیبریلاسیون، کراتین کیناز تا ۳۸۴۰۰IU/L و هایپرآمیلازمی ۱۰۳۷، سپس ۱۲۷۴IU/L بود. لیپاز سرم به‌طور مکرر طبیعی (۲۵.۱IU/L) و آمیلاز ادرار به‌شدت مثبت (۵۹۸۴IU/L) بود. pH پذیرش ۶.۹۷ بود. تکرار CT بدتر شدن آسیب‌های مغزی را نشان داد. تصویربرداری CT ریه مبنی‌بر آمفیزم و توده‌ای با گره‌های ریوی متعدد و لنفادنوپاتی نکروزه مجاور بود (شکل ۲).
بیمار مدنظر پس از مدت کمی جان خود را از دست داد. بررسی بعدی نمودار سازمان بهداشت و درمان او نشان داد که آمیلاز سرم بیمار (۳۷۶IU/L) در یک آزمایش خون معمولی که ۷ هفته قبل انجام شده بود، افزایش پیدا کرده است. بیمار بدون علامت بود، بنابراین مورد پیگیری قرار نگرفت.
The American Journal of Medicine. Volume 137, Issue 10. E184-E185. October 2024
