آسپرژیلوزس و آسپرژیلوم برونش ریوی آلرژیک

Ryo Itoh, MD. Shinya Matsumoto, MD, PhD. Koji Uhara, MD

مرد ۶۷ ساله ای با بیماری مزمن انسدادی ریه با شکایت از بدتر شدن تنگی نفس و خس خس سینه به بیمارستان ما مراجعه کرد. سی تی قفسه سینه، برونش های پر از مخاط را نشان داد (شکل، A). هیچ توده قارچی شناسایی نشد. سفتریاکسون وریدی و ۳۰ میلی گرم پردنیزولون به طور موقت، نارسایی تنفسی بیمار را بهبود بخشید، اما علائم چند روز بعد بدتر شد. تست­های آزمایشگاهی، ائوزینوفیل‌های افزایش یافته (۸۸۰/μL)، ایمونوگلوبولین  E (IgE) (652 IU/mL؛ محدوده نرمال <170) و IgE مثبت خاص برای آسپرژیلوس را نشان داد. برونکوسکوپی که در روز ۲۰ بیمارستان انجام شد، خلط چسبناک مایل به زرد را نشان داد که لومن بخش لینگولار فوقانی را پر کرده است (شکل، B). یافته های بافت شناسی از بیوپسی ریه از راه برونش ، بخشی از یک توده گرد (شکل، C) متشکل از میسلیوم های قارچی متعدد با دیواره های جدا شده روی رنگ آمیزی گروکوت را نشان داد (شکل، D). بر اساس این یافته های بافت شناسی، بیمار مبتلا به آسپرژیلوز برونش ریوی آلرژیک (ABPA) با آسپرژیلوم ریوی تشخیص داده شد. قارچ در کشت خلط مشاهده نشد. به این ترتیب، ۵۰ میلی گرم پردنیزون و وریکونازول برای بهبود علائم و ناهنجاری رادیولوژیکی بیمار تجویز شد. بیمار در روز ۶۰ بستری به یک مرکز توانبخشی ترخیص شد.

شکل (A) سی تی کرونال قفسه سینه یک مرد ۶۷ ساله که برونش های پر از مخاط را در لوب فوقانی چپ نشان می دهد. (B) برونکوسکوپی که لومن پر از خلط چسبناک مایل به زرد در بخش فوقانی لینگولار را نشان می دهد. (C) یافته بافتی بیوپسی ریه از راه برونش که بخشی از یک توده کروی از میسلیوم قارچی را نشان می دهد. (D) رنگ آمیزی گروکوت از بافت بیوپسی ریه از راه برونش که عناصر هیف آسپرژیلوس را آشکار می کند.

ABPA، یک واکنش حساسیت بیش از حد به گونه های آسپیرژیلوس. کلونیزاسیون، معمولاً در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه یا آسم رخ می دهد. معیارهای مرسوم روزنبرگ-پترسون، حساسیت کمی را برای تشخیص ABPA نشان دادند و معیارهای تشخیصی جدیدی ایجاد شده‌اند. مورد ما، ۶ مورد از ۱۰ معیار تشخیصی جدید، از جمله علائم آسم، ائوزینوفیلی خون محیطی، افزایش سطح IgE کل سرم، IgE اختصاصی برای قارچ‌ها، قارچ‌ها در پلاگ‌های مخاطی برونش و پلاگ‌های مخاطی در برونش‌های مرکزی را علی‌رغم عدم وجود برونشکتازی مرکزی، برآورده کرد. در این مورد، با وجود عدم وجود توده های قارچی در سی تی قفسه سینه، آسپرژیلوما از نظر بافت شناسی با برونکوسکوپی نشان داده شد. وجود همزمان ABPA و آسپرژیلوم ریوی، نادر است و شیوع آن ۴.۸ درصد از موارد آسپرژیلوم ریوی است. ABPA و آسپرژیلوما یک رابطه هم افزایی دارند و با بیماری ایمونولوژیک شدید و عود مکرر مرتبط هستند. ترکیبی از گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک و درمان ضد قارچی، مانند ایتراکونازول یا وریکونازول، برای درمان ABPA پیشنهاد شده است. با این حال، درمان ABPA همزمان و آسپرژیلوما ثابت نشده است. چندین گزارش، درمان جراحی را برای موارد عود کننده پیشنهاد می کند. در این مورد، به دلیل عملکرد ضعیف ریوی بیمار، درمان جراحی انتخاب نشد.

The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 5, E96-E97, MAY 2023